سوز اشکهاي فاطمه ، هنوز پاي عارفان را در بيت الاحزان او سست مي کند و کمر ابرار را مي شکند و آتش به جان اولياء الله مي اندازد.
معاذالله که رشحهء هيچ قلمي بتواند با اشک سوزناک علي به هنگام شستن پيکر فاطمه برابري کند . کجاست اسماء ؟
از او بپرسيد ، فرشتگاني که در اشکهاي آن هنگام علي به تبرک غسل مي کردند ، بال و پرشان نسوخت ؟
آنچه بر پيشاني تاريخ تشيع ، چروکهايي عميق آفريده ، دردهايي از اين دست است . دردهايي که گفتني نيست ، بيان کردني نيست ، تصوير و تصور کردني نيست .
