يكي از مهم‏ترين ويژگي‏هاي يك مسلمان، آرمان‏گرايي اوست. آرمان‏گرايي هم يقينا اين اجازه را به انسان نمي‏دهد كه يك جا بند شود.

شايد يادداشت شما هم ناظر به اين اصل مهم و پايبندي به آن باشد؛ اما به نظر من اشكالي كه در اين نوع نگاه وجود دارد اين است كه ممكن است منجر به فرونهادن كارهاي ريز و در عين حال مهم شود.

البته ممطئنا اين‏گونه نيست كه آرمان‏گرايي منجر به بي‏دقتي و بي‏توجهي به مسايل عادي لازم و واجب شود اما به هر حال دقت و ظرافت خاصي مي‏طلبد. كم نيست ارزش اين جمله كه المومن كيس فطن.

درباره سمن هم نمي‏توان مطلق اظهارنظر كرد؛ همه چيز به پشتكار، انگيزه و مديريت بسته است؛ چه هيئت باشد و چه سمن!