پاسخ به كامنت آقا يا خانم بي خيال:
دوست عزيز، لازم است چندنكته را در مورد نظر شما بيان كنم
1- بنده حرف شما را در مورد تخصصي بودن مسائل كاملا قبول دارم. ولي فکر مي کنم شما کامنت بنده را با يک مقاله يا پست وبلاگي اشتباه گرفته ايد.2-من متخصص امور جنگ نيستم. اما كم هم در اين زمينه پاي درس اساتيد نبوده ام.
3- شما فرموده ايد :«نبايد اينطوري نظر قطعي بديم» و يا «ميتونيم نظرمون رو درباره جنگ بديم ولي فقط احتمال بديم». من در مورد شروع جنگ هيچ نظر قطعي اي نداده ام بلكه دقيقا گفته ام:«وقوع جنگي ميان ايران و آمريكا را نه تنها دور از ذهن نمي دانم بلكه كاملا محتمل مي دانم» تعجب مي کنم چرا با وجود کلمه ي "محتمل" که از منشقات "احتمال " شما آن را قطعي گويي دانسته ايد
4- عطف به همان جمله ي قبلي شما اتفاقا من در آن كامنت فقط نظر شخصي ام را بيان كرده ام. اين انتقاد شما در صورتي صحيح است كه بنده پستي در وبلاگم در اين مورد نوشته باشم و قصد ورود ابتدايي به اين بحث را داشته ام نه اينكه در مورد يك مسئله صرفا نظر خود را گفته باشم.
5- من براي سخنم تنها يک استدلال ذکر کرده ام و آن اين بود "نه آمريكا وجود ايران را تاب خواهد آورد و نه ايران وجود آمريكا را" و با اينکه استدلال هاي بسيار ديگري در اين مورد دارم تنها اين مورد را ذکر کرده ام که اگر مايل باشيد و آدرسي از خود بجا بگذاريد و يا به محيط هاي گفتگوي اينترنتي تشريف بياوريد مي توانم مابقي را براي شما بيان کنم. اما مسئله اين است که من به هيچ وجه بر اساس فيلم هاي سينمايي و بازي ها استدلال نکرده ام و آن مورد را تنها براي شاهد مثال ذکر کرده ام. وگرنه من هم قبول دارم که استدلال بر پايه ي يک يا چند فيلم و بازي ناصحيح است.
6- در مورد استناد به سخنان بزرگان سياسي هم بايد عرض کنم که همانطور که قبلا گفتم اين تنها حرف من نيست و بسياري از اساتيد علوم سياسي و نظامي را مي شناسم که شخصا از آن ها در مورد "احتمال زياد جنگ ايران و آمريکا" سخناني شنيده ام. ولي فکر نمي کنم براي گذاشتن يک کامنت احتياجي به ذکر نظرات تک تک آنان باشد. اشاره مجدد به تفاوت کامنت و پست.
7- در مورد احتمال حمله ي آمريکا به ايران اشاره به دفعات زيادي که تا آستانه جنگ پيشرفته ايم - مخصوصا در چند سال گذشته- کافي است. نمي دانم چقدر اخبار را دنبال مي کنيد.
8- اما در مورد کامنت دومتان و موضوع پيروزي نهايي.من حرف شما را در مورد تفاوت حق و واقعيت و باقي گفته هايتان قبول دارم. و درست است که من در کامنتم به موضوع رويارويي حق و باطل اشاره کردم. اما براي پيروزي ايران هم استدلال هاي زيادي در چنته دارم که هيچ کدام ارزشي نيست. يکي از ان استدلال ها توسعه ي روزافزون علمي و اقتصادي جمهوري اسلامي و افزايش اقتدار آن در منطقه، و در مقابل زوال روز به روز آمريکا هم از جهات اقصادي و هم از نظر اقتدار جهاني است. بحث دراين زمنيه هم طولاني است اما من توجه شما را فقط به اين نکته جلب مي کنم که فوکوياما نظريه پرداز معروف آمريکايي ها که روزي نظريه ي معروف پايان تاريخ و غلبه ي ليبراليسم بر جهان را نهادينه مي کرد، چند ماه پيش در تناقض آشکار با نظريات قبلي اش، نابودي قريب الوقوع آمريکا و گفتمان ليبراليسم را پيش بيني کرد.
9- اگر براي هر بخش از صحبت هايم نياز به رفرنس بود بفرماييد تا تقديم کنم. در پايان ضمن تشکر از حسن توجه شما به نظر بنده عرض مي کنم که من از صحبت هاي شما بجز دغدغه مندي و دلسوزي شما برداشت ديگري نداشتم./و من الله التوفيق