امروز بعد از ظهر پيامکي دريافت کردم مبني بر اينکه آقاي مير حسين موسوي سيد نيست. تعجب کردم به آدرس وبلاگي که اين مطلب را منتشر کرده بود مراجعه کردم و ديدم نويسنده يادداشت کوتاهي نوشته مبني بر اين که در شناسنامه آقاي موسوي به سيد بودن ايشان اشاره نشده و در کنار نام پدر يا مادر ايشان نيز کلمه سيد قرار داده نشده است و نام پدر ايشان نيز ميراسماعيل عنوان شده در کنار اين يادداشت کوتاه ، عکس هايي در اين باره قرار داده شده . دقت کردم ديدم وبلاگ مورد اشاره هيچ سابقه ديگري ندارد و تنها يادداشت آن همين است و ظاهرا فقط براي انتشار همين مطلب درست شده است ! با شماره تلفني که اين آدرس را برايم ارسال کرده بود تماس گرفتم ولي تلفن پاسخ نداد ، شايد از جنس شماره هايي است که فقط پيامک ارسال مي کنند.

من قبلا شنيده بودم که در برخي مناطق ايران مانند شمال به کسي که فقط مادرش سيد است ، مير مي گويند اما در عين حال در مناطق ديگري از ايران بويژه مناطق آذربايجان به سادات هم مير گفته مي شود. به نظرم دو احتمال مي توان در اين باره داد ، احتمال اول اين است که اين وبلاگ و پيامک ها شيطنت سياسي باشد براي اينکه فردي يا سايتي يا چند وبلاگ حامي اين و آن ، خبر را منتشر کند و موجي ساخته شود مبني بر زير سئوال بردن سيادت يک نفر و بعد بلا فاصله اعلام شود که عده اي مي خواهند سيادت موسوي را هم انکار کنند و ... وا مظلوما وا اسلاما . البته اين احتمالي بدبيننانه است اما احتمالي خوش بينانه نيز مي توان داشت و آن هم اين که بگوييم صاحب اين وبلاگ با مراجعه به سايت کلمه (سايت رسمي آقاي موسوي) وقتي عکس شناسنامه آقاي موسوي را در دستانش ديده که در آن واژه سيد در برابر نام ميرحسين يا ميراسماعيل (پدر ايشان) قرار نگرفته و همچنين مادر ايشان هم در برابر نامش واژه سيد قرار نگرفته ، به خيال خودش کشف بزرگي کرده که بله ميرحسين موسوي سيد نيست . اگر احتمال دوم درست باشد، بايد قبل از تذکر به صاحب اين وبلاگ ، به ستاد آقاي موسوي و يا خود ايشان يادآوري کرد که اتقوا من مواضع التهم. چرا بايد ستاد آقاي موسوي و يا شخص ايشان از بکار بردن واژه سيد در تبليغات انتخاباتي ايشان اکراه داشته باشند و يا بد سليقگي کرده باشند، تا چنين برداشت نادرستي براي برخي ايجاد شود که آقاي موسوي سيد نيست . به هر ترتيب اميدوارم با توضيح بدون حاشيه سايت رسمي ايشان و متهم نکردن اين و آن ، جلوي اين خود زني سياسي يا بد اخلاقي انتخاباتي (که به دليل بي تدبيري آنها بوده) گرفته شود.

نکته مهمتر از اين موضوع اين است که بايد بگوييم سيادت يا روحاني بودن يا هر يک از نشانه هاي مذهبي ديگر که در جاي خود ويژگي اي مثبت ، قابل احترام و ارزشمند شمرده مي شوند، قطعا در ميان ملاک ها و معيارهاي انتخابات رياست جمهوري به عنوان يکي از ويژگي هاي کانديداي اصلح شمرده نمي شوند، استفاده از اين نشانه ها نوعي سوء استفاده از اعتقادات ديني مردم است.