با نظرت اصلا موافق نيستم اولا امكان نداره شرايط مساوي باشه حتي توي قلوهاي يکسان هم نيست پس با توجه به اين وبا توجه به تجربه اي که از بزرگ کردن بچه هام داشتم واستعدادهاشون رو شناختم دو نفر رو چه پسر چه دختر راهيه دانشگاه وبراي اون دو نفر ديگه با توجه به استعداد ودوست داشتنشون يک برنامه ريزي ديگه ميکنم مهم هدفه حالا اجراي اين هدف بخواد بوسيله ي پسر من باشه يا دختر ! چه دليلي داره اگر دختر من مثلا ادم با ايمان تر ومتعهد تر وباهوش تري اين امکان رو فقط به خاطر جنسيتش رد کنم.
مادر بدي ميشي
