به نام خدا
با اين نظرات معلوم ميشه متاسفانه نتونستم منظورم رو خوب برسونم. حالا سعي ميكنم تو چند خط خلاصه بگم تا سوء برداشت نشه:
1-گفتم ((به مسئله ي تربيت كم توجهي ميشه. )) منظورم اين نبود كه تو برنامه هاي كودك به بچه ها نميگن كه با ادب باشن، كارهاي خوب بكنن، خوش اخلاق باشن و از اين حرفا. دقت كنيد ميگيم((سيما)) نه ((صدا)) تو تويزيون اشتباه بزرگي كه در مسئله ي تربيت ميكنن اينه كه فكر ميكنن نكات اخلاقي رو بايد گفت در حالي كه طبق علم روان شناسي گفتن زياد كه ((اينجوري كن و اونجوري نكن)) بيشتر اوغات نتيجه ي عكس ميده و كار تلويزيون اينه كه براي ياد دادن از ((هنر)) استفاده كنه يعني مثلا كارتوني بسازه كه درش غير مستقيم دقت كنيد غيرمستقيم به بچه ها ياد بده: به پدر و مادرشون احترام بگذارند،تو جامعه قانون مدار باشن و...
شنيدين ميگن: مردان خدا با عمل حرف ميزنن؟ اين يه نكته ي روان شناسيه حتي اساتيد علم تعليم و تربيت منيگن: اگه ميخوايد بچه تونفلان كتاب رو بخونه اون رو در خوش منظره ترين جاي خونه بگذاريد به طوري كه اون كودك خودش ترغيب بشه كه سراغ اون كتاب بره.
من منكر مديران متعهد و برنامه هاي خوب تلويزيون نيستم اما:
اولا نبايد به همين حد راضي بشيم
دوما بايد انتقاد پذير باشيم و برذنامه ساز براي كودك رو زير نظر اساتيد روان شناسي و تربيتي توليد كنيم
سوما والدين بخصوص مادران نبايد بچه رو ساعت ها جلوي تلويزيون رها كنن بلكه بايد برنامه هاي مفيد رو گلچين كنن و مانع تماشاي برنامه هايي بشن كه براي بچه هيجان كاذب ايجاد ميكنه ميخواد موسيقي تند باشه يا كاتون و فيلم اكشن