اول مطلب به اخرش بيربط بود...كاري نداريم...
اما اين مسئله كه جامعه به پسر ها بيشتر از دختر ها توجه ميكنه بار چندمه كه توسط شما مطرح ميشه...فكر كنم به نگاه خاص شما برميگرده احتمنالا تو خونه زياد به برادراتون توجه ميشه يا شما زياد بهشون حسادت خواهرانه داريد![]()
اما بذاريد نكته اي بهتون بگم...شايد با دانستن اين موارد ديگه ارزوي پسر بودن نداشته باشيد و به پسر ها حسادت نكنيد...شايد بهتر باشه اين موارد را در پستي مستقل بيان بشه ولي من فعلا ابا دارم از پرداختن به مسائلي اينچنين در وبلاگ...
بهرحال پسر ها تو زندگيشون دردسر هاي بيشتري هم نسبت به دخترها دارند...مثلا يك دختر خانم سه چهارسال(در موردي هفت سال) ميتونه كنكور بده...هيچ عيب و بدي هم نداره كه تو خونه باشه و بگه مثلا من ميخوام حالا حالا ها درسمو بخونم
اما پسرا حداكثر دوبار ميتونند كنكور بدند...حتي اگر سربازي هم نخواند برند بهشون ايراد ميگريند كه نشسته گوشه خونه بيكاره و بي عار...خب بايد بره پي كار! بعد از سربازي هم ماكسيمم يك سال ميتونه كنكور بدند ...بعدش فقط حرف پشت سرشونه كه چرا بيكاره سركار نميره و ... تازه براي درس خوندن هم همش بايد نگران بازار كار رشتشون باشند ولي خانمها فقط به الفاظ دهن پركن رشته ميتونند بسنده كنند.
دوما براي تشكيل زندگي مستقل خانمها نيازي به شاغل بودن ندارند/ اما براي ازدواج هر شغلي را هم از پسر ها قبول نميكنند...مثلا پسري بگويد من تايپيست هستم![]()
...اما براي خانمها كلي هم كلاس داره...
حالا اين وسط 4كيلومترسرانه ورزشي بيشترياچهارتا رشته در دانشگاه امام صادق كه پسرها ميتونند درون درس بخونند و خانمها نميتونند.
باز خوبه اين وسط برخي سنتهاي اجتماعي ما با اصول دينيمون همخواني نداره و گرنه براساس نظر اسلام تهيه اسباب ازدواج با پسرهاست و فرض كنيد پسرها ميخواستند خودشون جهيزيه هم جور كنند