نظرات ياداشت باور کن اينجا هم کربلاست

+ عطارد

سلام بر حسين که جان و خون زلال قلب خويش را تقديم کرد

اولياءالله هرگز به استقبال مرگ نمي روند زيرا مي دانند تنها فرصت کار و عمل و تکامل همين چيزي است که نامش عمر است. مي دانند هرچه بيشتر بمانند بهتر کمالات انساني را طي مي کنند.

اينها به کلي با مرگ مبارزه مي کنند و از خداوند متعال همواره طلب طول عمر مي کنند. طبق اين نوع بينش محبوب بودن و مطلوب بودن و مورد آرزو بودن مرگ براي اولياءالله با مبارزه با مرگ و خواستن طول عمر از خدا به هيچ وجه منافات ندارد.

قرآن به يهوديان خطاب کرده مي فرمايد اگر شما اولياءالله باشيد، بايد مرگ براي شما يک امر محبوب و آرزويي باشد. ولي هرگز اينها آرزوي مرگ نمي کنند زيرا اعمالي که از پيش فرستاده اند، ظالمانه بوده و مي دانند عاقبت خودشان چيست.

اما اولياءالله مرگ به صورت شهادت را بلا شرط از خدا طلب مي کنند زيرا شهادت دو خصلت
دارد

عمل
تکامل.

همانطور که از حديث نبوي نقل مي شود هر عمل نيکي در نردبان تکامل بالاتر هم دارد جز شهادت و از طرف ديگر انتقال به جهان ديگر است که امري محبوب و مطلوب و مورد آرزوي اولياءالله است و در اينجاست که مي بينيم مثلاً عليعليه‌السلام از اينکه مي داند مرگش به صورت شهادت نصيبش شده از خوشحالي در پوست خود نمي گنجد و در نهج البلاغه مي گويند مثل من براي شهادت مانند جوينده اي است که به مطلوب خود نائل شده باشد.