نظرات ياداشت باور کن اينجا هم کربلاست

+ عطارد

وي ادامه داد: ما در آن حد نيستيم كه خود او را بشناسيم. بايد نگاه كنيم ببينيم آن آخرين مرحله‌اي كه شعاع وجود او تابيده به كجا رسيده، بعد كشف كنيم كه آن آفتاب چيست وكجاست؟ وقتي شعاعش به زائر قبرش مي‌خورد، اثرش معلوم مي‌شود. فرمود: پياده اگر بروي به هر قدمي يك حسنه برايت مي‌نويسند و يك سيئه محو مي‌كنند. سواره بروي به هرجا كه سُم اسبت برسد به هر قدمي يك حسنه ثبت و يك سيئه محو مي‌شود. يعني از آنجا تصفيه‌ات مي‌كنند تا لياقت پيدا كني. فرمود، وقتي رسيدي به در حرم، خدا تورا از مفلحين قرار مي‌دهد. خود من هنوز متحيرم چه خبر است. وقتي رسيدي به در حرمش مي‌شوي از مفلحين. يعني چه از مفلحين؟ به قرآن رجوع كنيد و ببينيد به فلاح رسيدن چه شرايطي دارد؟ بعد بفهميد اين دستگاه چه دستگاهي است.

اين مرجع شيعي با اشاره به آيات شريف قرآن گفت: در سوره مومنون مي‌خوانيم: «قد افلح المومنون الذين هم في صلاتهم خاشعون.» تا برسد به اينجا كه «والذين هم عن اللغو معرضون.» وقتي به اين جا رسيد، مي‌شود «المفلحون.» اين مقام به قدري عظيم است كه «ذلك الكتاب لاريب فيه هدي للمتقين الذين يومنون بالغيب و يقيمون الصلاة و مما رزقناهم ينفقون والذين يومنون بما انزل اليك و ما انزل من قبلك و بالاخرة هم يوقنون اولئك علي هدي من ربهم و اولئك هم المفلحون.»

آيت‌الله وحيد خراساني اضافه كرد: اين چه اكسيري است كه اين طور منقلب مي‌كند؟ آهني را به طلاي احمر مبدل مي‌كند كه در راه قبر او قدم زده است. مهم اين است كه فرمود وقتي فرغت من مناسكك، وقتي از مناسكت فارغ شدي، آنجا حج بيت است، با اين افتراق كه آن حج، حج بيت است و اينجا حج خود خداست. حج قصد است و مقصد در آنجا عبارت است از كعبه، اما مقصد در اين زيارت، خود خداست، چون به نص صحيح: «من زار الحسين بكربلا كان كمن زارالله في عرشه.»

پس از حج خدا كه فارغ شدي، آنكه محيرالعقول است، اين است كه فرمود: وقتي فرغت من مناسكك، خدا مي‌نويسد تو را از فائزين. ديگر از مقام مفلحين از در قبر او به بالا سر او متقلب مي‌شود به فائزين. متن كلام خدا را بايد ديد تا حديث را فهميد. «الذين آمنوا و‌هاجروا و جاهدوا في سبيل‌الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عندالله والئك هم الفائزون.» مقام فائزون اين مقام است: «يبشرهم ربهم برحمة منه و رضوان و جنات لهم فيها نعيم مقيم خالدين فيها ابدا ان الله عنده اجر عظيم.»

اين مرجع جهان اسلام خاطرنشان كرد: اين مرحله كه مرحله كمال سعادت بشري است، در گرو بالاي قبر سر حسين بن علي(عليه السلام) است. كسي كه اين طور زيارت قبرش او را منقلب مي‌كند، آيا روز قيامت وقتي مادرش با آن پهلوي شكسته با آن بازوي ورم كرده، آن پيراهني كه به همچو خوني آغشته بر سر بيندازد، چه خواهد شد و چه خواهد كرد؟ اين است كه مملكت بايد يكپارچه «يا حسين» بشود. بايد سراسر اين مملكت شيون و صيحه در عزاي يك همچو كسي باشد.

عالمي منقلب است و مردم خيال مي‌كنند اين عزاداري‌ها در حد افراط است. عقل كجا، شعور كجا! هرچه هست، تفريط است. واقعه، واقعه‌اي است كه نص صحيح اين است: «جميع‌الخلائق بكت السموات السبع.» هفت آسمان بر او گريه كرد. «بكت‌السموات السبع والارضون السبع و ما فيهن و ما بينهن و ما يري و ما لايري.» مردم بايد بيدار شوند. ابن حجر هيثمي كتابي در رد شيعه نوشته و در اين كتاب تصريح كرده كه تمام رجال عامه ـ آنها كه اهل حديث و نظرند ـ ضبط كردند كه وقتي سر او بالاي نيزه رفت، در تمام زمين هرجا سنگ از كره برداشتند، خون جوشيد. وظيفه مردم در ايام عاشورا چيست؟ ‌اي شيعه علي بن ابي طالب! به اين لاطائلات گوش نده. اگر دستتان از دامن او كوتاه شد، خسرالدنيا و الاخره‌ايد.

آيت‌الله وحيد خراساني در پايان گفت: اين دين، اين توحيد و اين قرآن فقط زنده به خون اوست. اوست كه با اين قدم و با اين عمل، كاري كرد كه تا روز قيامت اين دين آسيب نبيند. او پرده از چهره قرآن برداشت و ايمان و دين خدا را او زنده كرد. چرا يكصد و بيست و چهار هزار پيامبر مثل پروانه دور قبرش مي‌گردند؛ چون اگر عاشوراي او نبود، آنچه انبيا و مرسلين آورده بودند به باد فنا رفته بود.