من فکر مي‌کنم مشکل اينه که يک عده‌اي که من حدس ميزنم احتمالا هم از آقايون هستند صبر و حوصله خيلي وقت گذاشتن و تحقيق کردن يا کار کارشناسي روي امور اجتماعي و مسائل زنان را ندارند. يا ميخواهند صورت مساله را پاک کنند يا دنبال راه حلهاي يک روزه و يک شبه ميگردند. حالا يک ايده‌اي به ذهنشون مي‌‌رسه بدون فکر کردن در مورد آثار بلند مدت آن و پرس و جو، ميخواهند يک شبه اجرا کنند اگر هم جواب نداد با زور. يعني يکي نيست به اين مسئولين بگه حالا اگر شما ايده‌اي هم داري قبل از اينکه مقادير زيادي پول و انرژي صرف آن کني با يک عده‌اي از خانم‌ها مثلا صد نفر که اقشار مختلف مردم را تشکيل ميدهند تماس بگير ببين اصلا هيچ کدام استقبال ميکنند، موافق هستند يا اگر مخالف هستند دليل‌هايشان چيست. چون اگر هيچ کدام از آنها را نتوانيد راضي کنيد احتمالا در کلّ جامعه هم با مشکل روبرو خواهيد شد. حالا تازه فرض کنيم عده‌اي از آنها خوششان آمد و استقبال کردند. يک چند ماه از آنها بخواهيد آنرا امتحان کنند ببينيد بعد از چند ماه هم همان نظر را داشتند يا ديگر حاضر نيستند ايده شما را پياده کنند يا اگر ايرادهايي به نظرشان رسيده چه بوده. پوشش مردم بخشي از هويتشون است ممکنه تنوع ظاهري در آن را به راحتي براي مدتي کوتاهي با ترفندهاي چون مد انجام داد اما نمي‌شه که يک روزه به شکل بنيادي عوضش کرد هر گونه تحولي در آن بايد با صبر و تدبير و به تدريج و در هماهنگي با شخصيت افراد انجام شود وگرنه جامعه دچار سردرگمي هويت ميشود. کما اينکه در جامعه ما در صد سال اخير چندبار خواستند يک شبه پوشش مردم را عوض کنند و نتيجه خوبي نداده. چه وقتي که زنها ديدند ميخهند به زور چادر را از سرشان بردارند چه وقتي که احساس کنند ميخهند به زور چادر به سرشان بگذارند.
