منم به شخصه خواستگاري مرد از زن رو درست تر مي دونم تا زن از مرد. ولي خواستگاري به شيوه سنتي رو خيلي قبول ندارم و به نظرم اين نوع خواستگاري هستش كه اهانتي به زن هاست. كه خانواده داماد بيان و وضعيت مالي و ظاهري عروس رو ورانداز كنن و اگه پسنديدن تازه وارد مرحله صحبت بشن. انگار كه مي خوان از يه يخچال بازديد كنن و نه يه آدم و نه اتفاقا يه دختر كه پر از احساسه. البته آشنايي هاي خيابوني رو هم قبول ندارم. ولي مثلا اگه تو دانشگاه يا محل كار يا يه كلاس آموزشي و امثالهم پسري حركات و وجنات و ظاهر دختري رو بپسنده و همه چي رو با هم ببينه نه اينكه فقط ظاهر رو و به دختري پيشنهاد ازدواج بده خيلي هم به نظرم خوبه.
اما اينكه گفته مي شه اگه پسرها جواب رد بشنون ناراحت نميشن و مي رن سراغ يكي ديگه اينجوري نيست. اين شايد مال قديما بود. من خودم شاهد بودم بعضي وقتا پسرها خيلي از جواب ردي كه شنيدن ناراحت و حتي دلشكسته شدن. و شاهد اينم بودم كه خيلي از پسرها تو اين دوره و زمونه ديگه تحمل نه شنيدن رو ندارن و تا مطمئن نباشن طرف دلش با اونه ازش خواستگاري نمي كنن. اين رفتار پسرها باعث شده كه دخترها مجبور باشن قبل از خواستگاري يه پسر، به اون پسر روي خوش نشون بدن. و بعد از اين كار هم ممكنه پسره در نهايت اصلا خواستگاري هم نكنه و اون دختر كه هم مجبور به نشون دادن روي خوش شده ( كه ممكنه اطرافيان هم متوجه اش شده باشن) و هم ازش خواستگاري نشده خيلي ناراحت و سرخورده بشه. شايدم اين رفتار پسرا ناشي از اين شده كه تعداد دخترهاي دم بخت نسبت به پسرهاي دم بخت بيشتره و قدرت انتخاب آقايون بيشتر.
ضمنا به طور كلي مخالف خواستگاري دخترها از پسرها هم نيستم. بستگي به شرايط و به خصوص ظرفيت آدمها داره.