حکم حضرت ولي عصر(عج):
حميري به امام زمان حضرت مهدي(عج) نوشت و از آن حضرت سؤال کرد: مردي که شيعه است و متعه را حلال مي داند و اعتقاد به رجعت دارد همسري دارد. همسري خوب که در تمام کارها او را کمک کار است و لذا با او عهد کرده است که هرگز بر او همسر ديگر نگيرد و ازدواج موقت نکند و خلاصه با وجود او کس ديگر را نخواهد و به اين عهد نوزده سال پاي بند است و به عهد وقولش عمل کرده است و چه بسا مسافرت رفته و مدت زيادي دور از منزل خود بوده است و متعه نگرفته وبه قول خود پاي بند مانده است و مشغوليت به برداران ، اولاد، خدمه ، کارگزاران و اطرافيان هيچ فرصتي به او نداده تا به فکر متعه بيفتد. متعه را حرام نمي داند ، بلکه متدين به آن است ؛ ولي چون همسر خود را مي خواهد و دوستش دارد براي حفظ او و خودش متعه نمي گيرد و اين روش را دوست دارد. آيا او براي ترک متعه گناه کار است يا نه؟ از طرف حضرت جواب رسيد: براي اين که قسم به معصيت خدا خورده است لازم است خدا را اطاعت کند و يک دفعه هم شده متعه بگيرد. بحار ج 100 ص 298 / کتاب متعه شيخ مفيد ص 48