1.روح انسان الهي است. خداوند در قرآن مي فرمايد:«از روح خودم در انسان دميدم». بنابراين فطرت انسان خدايي است.
2.اموري كه نام برديد ذاتا شر نيستند. بلكه خلق شده خداي رحمان هستند تا در خدمت كمال انسان قرار گيرند. البته به شرطي كه شرايط استفاده از آنها كه در دين مشخص شده رعايت گردد.
3. لازمه اين كه كسي اين شرايط معين شده الهي را در استفاده از ابزار دنيايي رعايت كند داشتن معرفت به مفيد بودن اين شرايط و مضر بودن خلاف آن است. و هر كس اين يقين را به مقدار بيشتري داشته باشد در اين راه موفق تر است. همانند دستورالعمل هاي سلامتي جسماني كه از سوي پزشكان مطرح مي شود و هر كس آن را قبول داشته باشد به آن عمل مي كند.
5. اگر بپرسيد كه چرا همه انسانها اين معرفت را از هنگام تولد ندارند؟ بايد گفت كه فلسفه زندگي انسان در اين دنيا گذراندن امتحانهاي مختلف و رسيدن به همين معرفت و اعتقاد و سپس عمل به آن است. و اين ايمان ارزشمند است. معرفتي كه با تلاش و مبارزه به دست بيايد به راحتي از بين نمي رود.