يه چند هفته ست که خيلي احساس تنبلي مي کنم و اين هفته آخر هم ديگه دارم از پا در ميام.چرا؟
هميشه فکر ميکردم کمي تنبلم،اما حالا دقيقا حساب کردم و متوجه شدم که خيلي کار ميکنم. ببينيد ما تو ايران 72ميليون جمعيت داريم که 13ميليون اينها بازنشسته هستند.پس ميمونه 59ميليون نفر.از اين تعداد،24ميليون دانش آموز و دانشجو هستند.يعني براي انجام کارا فقط35ميليون نفر ميمونن. تعداد 10ميليون نفر هم توي ادارات دولتي شاغلن که خب عملا کاري انجام نميدن. پس برا پيش بردن کارا فقط 25ميليون نفر باقي مي مونن. ازاين 25ميليون نفر هم 4ميليون نفر آخوند و ملا و سانسورچي اينترنت و نماينده مجلس هستند.. پس فقط 21ميليون باقي مي مونه و اگه بدونيم که 17ميليون آدم جوياي کار داريم،معنيش اين خواهد بود که کل کارهاي مملکت رو 4ميليون نفر دارن انجام ميدن. اما حدود 2ميليون نفر هم نيروهاي مسلح داريم و اين يعني 2ميليون نفر نيروي کار باقي مي مونن. از بين اين 2ميليون،900646نفر عضوپليس و وزارت اطلاعات هستن. پس کلا مي مونيم 1003531نفر. حالا اين وسط 876649نفر بيمار داريم که قدرت کار ندارن و بار کاراي کشور افتاده رو دوش 200806نفر. فراموش کردم که بگم ما 186806نفر هم ممنوع القلم،ممنوع التصوير،ممنوع الصدا و ديگر انواع زنداني داريم . پس کل کاراي کشور افتاده رو دوش 14نفر. از اين 14تا،12تاشون عضو شوراي نگهبان هستن. پس نتيجه ميگيريم که کل کاراي کشور رو من و تو بايد انجام بديم.تو هم که نشستي داري کامنت مي خوني