دقت كنيد كه در اين يادداشت نظر اسلام مطرح شده، نه اينكه از كارهايي كه هر مردي يا زني در گوشه اي انجام داده و يا از احكام سوء استفاده كرده باشد دفاع شود. اگر همه به اسلام ملزم بوديم نه مردي به زني ظلم مي كرد و نه زني.نفقه فقط غذايي نيست كه شوهر و بچه مي خورند يا لباسي نيست كه زن بپوشد تا برهنه نباشد. نفقه همه مخارج زندگي مثل خوراك، پوشاك(خانه و مهماني) و منزل (شخصي يا اجاره اي) و هزينه هاي انرژي و سفر و درمان و .... است كه مرد به محض ازدواج مكلف به تامين آنهاست آنهم در شان زن.شما از غذايي كه در خانه مي پزيد خودتان نمي خوريد و همه را به همسر و فرزندتان مي دهيد؟!! مرد مايحتاج خوراك را فراهم مي كند و زن از آن غذايي آماده كرده و همه در كنار هم مي خورند. كجاي آن بي انصافي يا منفي است؟در مورد مهريه توصيه به مقداري شده كه در وسع مرد باشد و به محض عقد مال زن مي شود و عند المطالبه است. عرف ايران اينست كه زن هنگام طلاق آن را مطالبه مي كند و اين ربطي به اسلام ندارد. اسلام آن را براي طلاق زن قرار نداده كه ببينيم باهاش ميشه كاري كرد يانه!!!!اسلام مهريه را هديه مرد به زن هنگام عقد قرار داده است.در مورد ارث هم يادداشت به اندازه كافي توضيح داشت.در مورد ديه هم در آينده نزديك خواهيم نوشت. ضمن اينكه طبق قانون مجلس ديه تصادفات برابر شده است.منكر نيستم كه برخي مردان زور مي گويند و يا همسر خود را آزار مي دهند همان طور كه ممكن است زناني به مردان و فرزندان خود ستم كنند. ولي مسلما اين عموميت ندارد و مردان و زنان زحمتكش بسياري براي خانواده خود فداكاري هاي زيادي مي كنند.