همه عمر برندارم سر از اين خمار مستي
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستي
همه آهوان صحرا سر خود گرفته بر کف
به اميد آن که روزي به شکار خواهي آمد
همه هست آرزويم که ببينم از تو روييچه زيان تو را که من هم برسم به آرزويي
بسم الله...
سلام، کامنت ديگري هم گذاشتم مبني بر اينکه باهاتون خيلي ارتباط برقرار کردم. موفق و مويد باشيد در راه حقي که درونش هستيد... از سرزنش سرزنش کنندگان هم که طبعا هراسي نيست.... سرعتتون در اين راه روز به روز بيشتر بشه ايشالا......
يا علي(ع)
سلام..خسته نباشيد
چرا انقدر دير به دير مينويسين؟
من با خواندن اين وبلاگها از احساس تنهايي رها ميشم
خودم ارشد معماري ميخونم اهواز ولي براي حوزه هم اسم نوشتم
هم جامعه هم حضوري
خيلي دوست دارم بيشتر باهاتون آشنا بشم و اگه ميشه منم کمکتون کنم
چه عالي که قم زندگي ميکنيد
خواهر شما سيده سيما
سلام چرا آپ نميکنيد؟
سال 92 شد
کار وبلاگ نويسي مذهبي مگه مبارزه نيست؟
پس چرا شما و دوستاتون رها کردين؟
خيلي ها از جمله من که اطرافم جوون مذهبي کمه با اين وبلاگها اعتماد به نفس پيدا ميکنيم و از احساس تنهايي رها ميشيم
اين رسمش نيست
اگر ديديد پيام بگذاريد ممنون ميشم
به اميد آپ
من مي روم تا به رنج ديدگان جامعه ي فردا بگويم که زندگي در رفتن است، نه در به مقصد رسيدن. همه به مرگ مي رسند ولي همه يکسان زندگي نکرده اند؛ بايد در راه پيروزي بود.
شهيد مهدي آقايي
eee salam zahra khanoom shomam ke inja minvisi ! be goldokhtaram salam beresoon chan vaght bood nayoomade boodam inja
gole sineye zeinab marve ham dastam moonde , ye hese gharibi behem mige dodaresh konam
