سلام

وبلاگ خوبي بود

به وب من هم سر بزنيد

يا علي مدد

التماس دعاي شهادت

www.shahidane.blogfa.com

سلام .

هم حاضريمو ميزنم هم نظر ميدم :‏

اينكه قم شهر باحاليه رو قبول دارم .

همين .

سلام ....
خدا مارو بيامرزه ....

ايشا لا ايشون پيش خدا برا ما فاتحه اي بخونه .....

التماس دعا ....
يامحمدوعلي

مادر من هم كه الان خودشون تو دانشگده ي علوم حديث تدريس مي كنن، ديشب گفتن كه تو كلاس اصلن درس رو رها كردند و در مورد فاجعه ي از دست دادن علما واسه دانشجوهاشون صحبت كردن!

البته دانشگاه مامانم اينا تو شهرري هست والا مشكوك مي شدم كه تو شايد از دانشجوهاي ايشون باشي!

هر دو

من مسلمان
به اميد ديدنت
در کليسا شمع روشن مي‌کنم.
همين را مي‌خواستي؟

لازم نيست
مرا دوست داشته باشي
من تو را
به اندازه‌ي هر دومان
دوست دارم.

هفت شهر عشق عطار نيشابوري

گفت ما را هفت وادي در ره است

چون گذشتي هفت وادي،درگه است

وا نيامد در جهان زين راه کس

نيست از فرسنگ آن آگاه کس

چون نيامد باز کس زين راه دور

چون دهندت آگهي اي ناصبور؟

چون شدند آن جايگه گم سر به سر

کي خبر بازت دهد اي بي خبر؟

هست وادي طلب آغاز کار

وادي عشق است از آن پس ، بي کنار

پس سيم وادي است آن معرفت

پس چهارم وادي استغنا صفت

هست پنجم وادي توحيد پاک

پس ششم وادي حيرت صعبناک

هفتمين وادي فقر است و فنا

بعد از اين روي روش نبود تو را

در کشش افتي روش گم گرددت

گر بود يک قطره قلزم گرددت

وادي اول:طلب

ملک اينجا بايدت انداختن

ملک اينجا بايدت درباختن

در ميان خونت بايد آمدن

وز همه بيرونت بايد آمدن

چون نماند هيچ معلومت به دست

دل ببايد پاک کردن از هرچه هست

چون دل تو پاک گردد از صفات

تافتن گيرد ز حضرت نور ذات

وادي دوم:عشق

کس درين وادي بجز آتش مباد

وان که آتش نيست عيشش خوش مباد

شقايق گفت :با خنده نه بيمارم، نه تبدارم
اگر سرخم چنان آتش حديث ديگري دارم

گلي بودم به صحرايي نه با اين رنگ و زيبايي
نبودم آن زمان هرگز نشان عشق و شيدايي
يکي از روزهايي که زمين تبدار و سوزان بود
و صحرا در عطش مي سوخت تمام غنچه ها تشنه
ومن بي تاب و خشکيده تنم در آتشي مي سوخت
ز ره آمد يکي خسته به پايش خار بنشسته
و عشق از چهره اش پيداي پيدا بود ز آنچه زير لب

مي گفت :
شنيدم سخت شيدا بود نمي دانم چه بيماري
به جان دلبرش افتاده بود- اما

طبيبان گفته بودندش
اگر يک شاخه گل آرد
ازآن نوعي که من بودم