سلام

جالب بود اما فكر مي‏كنم مشكل آن‏جاست كه اصولا طنز در تلويزيون ملي جمهوري اسلامي، از قالب اصيل خود -همان ارائه انتقاد به سبك هنري- دور شده است و به راهي براي شادكردن مردم و هم‏چنين كشاندن ان‏ها به پاي تلويزيون و احيانا دور كردن آن‏ها از رسيور هاي عليه ما عليه تبديل شده است.

دوست دارم در يادداشتي ديگر با در نظر گرفتن اين سه پارامتر اساسي در طنزهاي روتين تلويزيوني، به تحليل اين موضوع بنشينيد.

ان‏شاءالله موفق باشيد.

نكته‏اي هم بايد درباره نظر آن دوستي كه نظر دوم را نوشته‏اند بگويم؛ صرف‏نظر از راحت بودن اين دوست عزيز در بستن عنوان افراطي به ديگران، بايد گفت اصولا هنر يعني همين؛ كارگردان اگر براي دستيابي به يك هنجار، يك ناهنجار را تبليغ كند،‏ كار هنري معنايخ ودش را از دست مي‏دهد؛ مگر ان‏كه هنرمند به نتايج كارش ملتزم باشد و همه آن‏چه توليد كرده است را جزء هنجارهاي خويش بداند.

در هر صورت موفق باشيد.

ياعلي