سلام

خاطره قشنگي بود ، من مورد سوم رو ميخوام ، چرا يادتون نيست ؟؟؟

درباره تخريب چي بنويسيم آخه شما بلدي تحقيق كني ، ما بي سوات ها نمي تونيم .

موفق باشيد ، يا حق

سلام .
اين قضيه قدس اگرچه دل آدم رو کباب ميکنه اما جاي اين خوشحالي هست که حد اقل مردم ايران زود عکس العمل نشون دادن . اگرچه منطقه تخريب شده از ديوارهاي حومه شهر قدس قديم است اما اين عکس العمل سريع باعث شد تا حدودي مجامع بين المللي هم يه تکوني به خودشون بدن . بازهم بايد به هوشياري و ذکاوت رهبر انقلاب اي ول !! گفت . و اگرنه به بعضي از مسولين ج.ا.ا که هيچ اميدي نيست !!!
يا علي ...

پستهاي شما اغلب بيانگر نوعي احساس ناخوشايند و نارضايتي نسبت به مجموعه‏اي است كه در آن مشغول به تحصيل هستيد.

آدم احساس مي‏كنه كه شما رو با زور توي اون محيط بستن

و شما با اينكه خيلي از اون فضاي بسته انزجار داريد بدليل نمي‏دونم چي داريد تحمل مي‏كنيد

و مرتب به ديگران مي‏گيد كه از اونجا انزجار داريد

اين اعلام احساس شايد نه به نشانه اعتراض به آناني باشد كه چنين مي‏كنند بلكه شايد براي القاي نوعي احساس قرابت به بيروني‏هاست كه شما را به چشم ديگران مي‏نگرند

فكر كنم تكليفتان را با خودتان روشن نكرده‏ايد

هميشه ساده‏ترين راه انتقاد مخالفت با وضعيت موجود است.

ببخشيد جسارت بيش از حد به خرج دادم.

امام رضا عليه السلام فرمودند:

تزاوَرُوا تحـابـوا و تصـافحُـوا و لا تحـاشمـوا

به ديدن يكديگر رويد تا يكديگر را دوست داشته باشيد و دست يكديگر را بفشاريد و به هم خشم نگيريد.

(بحارالانوار،ج78،ص 347)

سلام.

اگه ناراحت نمي شي بايد بگم چيز هايي كه توي جامعه الزهرا مي گذره ارزش خبر شدن نداره. (چون از اخبارش با خبرم ميگم) در عوض فكر مي كنم به جاي اين پست از خود واقعه تخريب مي نوشتي بهتر بود.

مي توني پيشنهادم رو رد كني. آزاديه ديگه!!!

اگه يادت باشه قبل از اين با وبلاگ فيروزه بهت سر مي زدم اما وبلاگم رو عوض كردم و يه خونه تكوني حسابي. به آدرس جديدم سر بزن.

يادت ماندگار

سلام گل دختر بابا

اولين باريه كه به پستتون سر مي زنم ولي خيلي عالي بدون هيچ ترس و واهمه مي نويسيد .

در كل مطالبتون خيلي جالبه و پيداست كه از سويداي دلتون مي نويسيد.

اگه دوست داشتيد يه سري هم به كلبه فقيرانه ماهم بزنيد

خوشحال ميشم

التماس دعا ياعلي

سلام به يك گلدختر هميشه معترض!

پس ما كه در دوران حملات موشكي عراق زماني كه توي شهر بوديم با اينكه مردم شهر را خالي مي كردند ما شب ها از زير آوار جنازه در مي آورديم روزها درس مي خوانديم زماني هم كه تو ي منطقه بوديم كه دوستانمان جلوي ما پرپر مي شدند بماند بالاخره تعطيلي برامون معنا نداشت

ولي مواظب باشيد علم براي شما الم نشود

علم نبود غير علم عاشقي

مابقي تلبيس ابليس شقي.............