يک مشکل کوچک وجود دارد .
آزادي دقيقا همان حسي است که آوانگارد و بدون ايمپروايز نمودن مبنا و مفهوم قابل درک است : آزادي يعني دلبري کلاسيک بودن در آغوش آن مرد که ناظر است و نوشيدن کنياک با ارزشگذاري کهنه و گوش سپردن به بالزاک در آغوش معشوق . يعني برهنه بودن در نقطه زوال و هيچ گشتن به قصد تجربه ي جهان فردي. همين