عليک سلام. / قسمت اول کلامتون ـ امام خميني کسي بود که تاريخ نظيرش رو نديد! بله حرف شما رو در رابطه با خروجي هاي حوزه قبول دارم، من حرفم اينه که دين بايد توي همه چيز نشون داده بشه، يعني خودش رو به معناي واقعي نشون بده، توي آموزشهايي که به بچه ها ميدن، توي فيلم ها،کتاب ها،شادي ها، غم ها، مسائل خانواده، ... توي همه چيز، و اين کار فقط با صحبت کردن به مقصد نميرسه، هر کدوم از اين ها روش خاص خودش رو دارن ولا غير. قسمت دوم کلامتون ـ بين اين دو شما کدوم رو انتخاب مي کنيد؟ يه نفر که خيلي آدم مذهبيه و هيچ وقت نمازش قضا نميشه، ولي درک درستي از مسائل دوروبرش نداره، خير و شر رو تشخيص نميده، ممکنه با ندونم کاريهاش کار دست مردم بدهف از اون طرف هم، يه نفر هست نه نماز درستي ميخونه و نه به احکام شرعي ش واقفه، ولي در عوض درايت کافي رو داره، اونقدر قدرت و فکر داره که بتونه مردم رو از منجلاب بکشه بيرون، و دلسوزانه براي مردم کار کند، بين اين دو نفر شما کدوم رو به رهبري انتخاب مي کنيد؟! اگر من جاي شما باشم نفر دوم رو انتخاب مي کردم، چرا؟ چون نماز روزه طرف به درد مردم ما نميخورد! ولي اين را هم هيچ وقت منکر نميشوم که با باطن و چهره ي موجه داشتن زودتر به مقصد مي رسد، يعني اگر هر دو با هم جمع شوند، اين حرف من ست.