بسم الله الرحمن الرحيم
هذا ما اوصي به الحسين بن علي بن ابيطالب الي اخيه محمد المعروف بابن الحنيفه:
ان الحسين بن علي يشهد ان لا اله الاالله وحده لاشريک له وان محمدا صلي الله عليه و آله عبده و رسوله جاء بالحق من عند الحق و ان الجنه و النار حق و ان الساعه آتيه لاريب فيها و ان الله يبعث من في القبور اني لم اخرج اشرا ولابطرا و لامفسدا و لاظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح في امه جدي محمد صلي الله عليه وآله اريد ان امر بالمعروف وانهي عن المنکر و اسير بسيره جدي و سيره ابي علي ابن ابي ابيطالب عليه السلام فمن قبلني بقبول الحق فالله اولي بالحق و من رد علي هذا اصبر حتي يقضي الله بيني و بين القوم بالحق و هو خير الحاکمين.
و هذا وصيتي اليک يا اخي و ما توفيقي الا بالله عليه توکلت و اليه انيب والسلام عليک وعلي من اتبع الهدي و لاحول ولاقوه الا بالله العلي العظيم.
اينست آن وصيتي که حسين بن علي بن ابيطالب به برادرش محمد، معروف به ابن حنيفه است مي‌نمايد حقا حسين بن علي گواهي مي‌دهد که هيچ مبعودي جز خداي يگانه نيست اوست يگانه و انباز و شريکي ندارد. و بدينوسيله محمد(ص) بنده وفرستاده اوست که به حق آمده است و آنکه بهشت و جهنم حق است و ساعت قيامت فرا مي‌رسد و درآن شکي نيست. و اينکه خداوند تمام کساني را که در قبرها هستند بر مي‌انگيزد. من خروج نکردم از براي تفرج و نه از براي ظلم وستم ونه از براي فساد و خرابي و بيدادگري و بلکه خروج من براي اصلاح امت جدم محمد صلي الله عليه و آله مي‌باشد و من مي‌خواهم امر به معروف و نهي از منکر کنم و به روش پدر و جدم رفتار کنم. پس هر که مرا بپذيرد و به قبولحق قبول کند، پس خداوند سزاواتر است به حق، هر که مرا در اين امر رد کند و قبول ننمايد. پس من صبر و شکيبايي پيشه مي‌گيرم تا آنکه خداوند ميان من وميان اين جماعت حکم بحق فرمايد و اوست که از ميان حکم کنندگان مورد اختيار است. و اين وصيت من است به تواي برادر و تأييد و توفيق من نيست مگر از جناب خدا. بر او توکل کردم و به سوي او بازگشت مي‌نمايم و سلام بر تو و بر هر که از هدايت پيروي نمايد. و هيچ جنبشي و حرکتي نيست و هيچ قوه و قدرتي نيست مگر به خداوند بلند مرتبه و بزرگ.
