راستي بهشت را به بها ميدهند نه به بهانه! با خودم فکر ميکنم طفلکي خانوم حضرت زهرا(ص) موقعي که پهلويش شکست بچه اش سقط شد؛بازويش شکست ؛تازه با غم ازدست دادن پدرعزيزشان با آن حال مريضشان با دهنان روزه بابدني ضعيف ؛ميرفتند بيت الاحزان توي گرماي فوق شديد عربستان با آن چادر و پوشيه که حد بالاتر از هر زن محجبه هر دوراني بود بود؛ ساعتها ميرفتند گريه ميکردند هيچکس هم انگار دلش براي او نميسوخت ! آيا نعوذبالله خاک بردهانم ايشان با آن اوضاع چيزي از حجابشان کم کردند ؛به نظام و انقلاب پيامبر(ص) چبزي گفتند شما هايي که با چند تا حرف از دين بر ميگرديد بدانيد بزرگترين اشتباه را مرتکب شده اييد .چون حضرت زهرا فوق تصور همه ما مردم سختيها به يک باره بر ايشان فرود آمد وايشان با زجر تحمل کردند؛ با اينکه ايشان يه حوريه بهشتي بودند
در احاديث آمده: اگر پر گلي روي بدن يک حوريه بهشتي بيفتد ؛حوريه کبود ميشود حالا حساب بکنيد حضرت زهرا(ص) با آن مشقات زندگي زميني چادر وحجاب کامل را با درک ورضايت؛خوشحالي فوق حد تصور به جان ميخرد وسختيهاي آن راعاشقانه تحمل ميکنند
درود بر مادر خلقت .مادر امامت .نازدانه خداوند. مادر مومنان . نور دست نيافتني .اين روز روشن اما تاريک براي دوستدارانش که سهم دلش از ما فقط خون جگر است وشايد اندکي خوشحاي..... قضاوت با شما.. اي بانوي من