چندي پيش از اين نيز، مشابه همين انتقادها و سر و صداها –با غلظت کمتر- نسبت به استفاده از چادر ملي قهوه اي رنگ در تلويزيون به پا شد.

راستش ما نه وکيل و وصي صدا و سيما هستيم و نه از عملکرد اين سازمان در مورد فرهنگ حجاب و نيز نحوه معرفي زنان در سريال ها و برنامه هايش، چندان دل خجسته اي داريم!

ولي در اين مورد خاص چند خطي حرف براي گفتن داريم، اين توضيح را داشته باشيد که نگارنده اصراري بر حمايت از اين نوع لباس خاص و يا رنگ چادر ندارد و فقط سعي دارد ابعاد مخالفت با ابتکارهايي که در حوزه پوشش زنان انجام مي شود را بررسي کند.

نخست اين که حجاب حدود دارد و معيار همه ي افرادي که دغدغه ي دين و فرهنگ اسلامي را دارند قاعدتاً بايد همان حدود باشد. خب مانتوي اين خانم که با رنگ روشن، پارچه ي توري و آستر ضخيم و بلند و تقريباً گشاد طراحي و با مقنعه بلند هم استفاده شده، چه مغايرتي با حدود حجاب دارد؟

دوم اين که اگر از لحاظ ديني به اين نوع پوشش و امثال آن ايرادي وارد نيست ولي ما از نظر عرفي اين پوشش را شايسته زنان جامعه نمي دانيم و بيم آن داريم که ترويج مانتوهايي از اين دست به اصل حجاب صدمه بزند ، آن گاه آيا سليقه شخصي خود را بر دلايل منطقي غالب نکرده ايم؟ آيا کسي از ما عباراتي هم چون "به نظر من اين لباس مناسب نيست و نبايد در رسانه ترويج شود"را مي پذيرد؟

سوم اين که وقتي در حوزه پوشش هاي نامناسب و نا هم خوان با فرهنگ ديني ابتکارهاي لحظه به لحظه رخ مي دهد و هزاران تنوع در رنگ، طرح و مدل و حتا قيمت اين جور لباس ها صورت مي گيرد، آيا اصرار بر حفظ همين مانتوهاي ساده ي تک رنگ براي نمايش حجاب جواب مي دهد؟ آيا سليقه و روحيه ي تنوع طلب دختر جوان امروز مي تواند با اصرار بر حفظ نوع خاص و ثابتي از پوشش تا هميشه جمع زده شود؟

چهارم اين که در سال هاي اخير نمايشگاه ها، جشنواره ها و شوهاي مختلفي با هدف معرفي طرح هاي ابتکاري در چادر، روسري، مانتو، مقنعه و ديگر پوشش هاي زنانه مطابق با شئونات ديني برگزار شده است و در سايت هاي مختلف خبري نمونه هاي اين لباس ها را ديده ايم.

لباس مجري تلوزيون هم يکي از همان نوع لباس هاست. چگونه است که ما با ارائه آنها در جشنواره هاي حجاب مشکلي نداريم و حتا تحسين هم مي کنيم ولي به پوشيدن و استفاده ي از آن معترضيم؟

پنجم هم يک خاطره است، مال حدود ده سال پيش، آن روزها تازه اولين اتودهاي چادر ملي از راه رسيده بودند. يادم هست خانمي نمونه هاي آن را براي تبليغ و فروش آورده بود، مخالفت ها و اعتراض ها و نقدها و گيس و گيس کشي هاي آن روز را از ياد نمي برم.

عده اي از خانم ها اصلاً اين لباس را چادر نمي دانستند و معتقد بودند استفاده از آن ترويج بي عفتي و بدحجابي در جامعه است.

چندسال بعد اين نوع چادر –به دلايلي همچون خلاً موجود در طرح هاي مختلف چادر به ويژه براي جوانان، بد ترسيم شدن سيماي چادرهاي سنتي در رسانه ها مخصوصاً سينما و تلويزيون و مطبوعات-با استقبال گروه هاي مختلفي از دختران و زنان جوان قرار گرفت و اين روزها گرچه شايد مورد پسند خيلي ها نباشد ولي کسي به آن اعتراضي هم ندارد.

بعيد نيست اعتراض هاي سطحي و هيجاني اين روزهاي مان هم از همين دست باشند و روزي مجبور شويم براي اين مثلاً كه دختر نوجوان خودمان را به داشتن حجاب و آراستگي تواماً مجاب کنيم و دنبال همين طرح هاي جديد باشيم.