تشويق و ترغيب فراوانى كه از طرف ائمه دين به امر ازدواج موقت شده است، فلسفه خاصى دارد. . به نظر بنده آنجا كه ائمه اطهار مردان زندار را از اين كار منع كرده‏اند به اعتبار حكمت اوّلى اين قانون است، خواسته‏اند بگويند اين قانون براى مردانى كه احتياجى ندارند وضع نشده است، همچنانكه امام كاظم عليه السلام به على بن يقطين فرمود:
«تو را با نكاح متعه چه كار و حال آنكه خداوند تو را از آن بى‏نياز كرده است.».
و به ديگرى فرمود:
«اين كار براى كسى رواست كه خداوند او را با داشتن همسرى از اين كار بى‏نياز نكرده است. و اما كسى كه داراى همسر است، فقط هنگامى مى‏تواند دست به اين كار بزند كه دسترسى به همسر خود نداشته باشد.».
و اما آنجا كه عموم افراد را ترغيب و تشويق كرده‏اند، به خاطر حكمت ثانوى آن يعنى «احياء سنت متروكه» بوده است زيرا تنها ترغيب و تشويق نيازمندان به ازدواج موقت براى احياء اين سنت متروكه كافى نبوده است.
اين مطلب را به‏طور وضوح از اخبار و روايات شيعه مى‏توان استفاده كرد.

نظام حقوق زن در اسلام