در گذشته مردها وفادار بودند؟ حتما شوخي مي کني.يه نگاهي به زندگينامه هاي باقي مانده از دوران قاجار بکن تا بفهمي مردها چه نگاه کثيف و ابزاري به زنها داشتند. هر مردي وقتي زنش به حدود سي و پنج - چهل مي رسيد مي رفت سراغ يک دختر سيزده چهارده ساله... صيغه داشتن هم بين مردان بسيار رواج داشت و از اين نظر حسابي خوش به حالشون مي شد.......حالا همه ما نسوان برويم خودمان رو چادرپيچ کنيم و اگه لازم شد کمتر از خونه خارج بشيم که شوهرمان بهمان خيانت نکند!!! يعني همه نعمتهاي اين دنيا رو به نفع داشتن يک فقره شوهر از دست بدهيم؟! اون هم شوهري که معلوم نيست شايد در فلان مسافرت شغلي، صيغه هم بکند!
اصلا سوال من اينه که چه لزومي داره اين کار؟ چرا بايد با هزار جور بامبول درآوردن اين مردان خائن رو پايبند کنيم؟ اين يک جور خود فريبي نيست؟ مرد تا وقتي نگاهش به زني ديگر نيافتد عاشق زنش است. ولي به محض اينکه زني ديگر را رويت کند عشق و عاطفه و حتي خانواده و تعهد و مسوليت پذيري باد هوا...تجربه ثابت کرده تمام نگاه مردان به زن جنسي است و لياقت عاطفه و احساسات زنان رو ندارند. اصلا به نظر من اين زنها هستند که بايد نگاهشون رو تغيير بدهند. بنا به چيزي که در زن ايراني نهادينه شده زندگي و معني هستي، در يک مرد و "سايه سر" خلاصه ميشه!! اتفاقا زنها بايد هدف زندگيشون رو از همچين چيز مسخره اي فراتر ببرند.ما که هر چي اين مردها رو از زواياي مختلف بررسي کرديم چيز خاصي توشون نديديم که باعث اين مرعوب بودن تاريخي زن شرقي شده باشه! که بي مرد يک چيزي لابد کمه.
