با قسمت دوم حرفتان که تماشاي برنامه هايي‌ که ديد جنسيتي به زن دارند اثرات بسيار مخرّبي در جامعه دارند موافقم. بخصوص تماشاي آنها در بين کودکان و نوجوانان. در عين حال اينکه دولت حريم خصوصي خانواده هارا بشکند و در اين موارد دخالت مستقيم کند را هم ضررش را خيلي‌ بيشتر از نفعش مي‌دانم. دولت ميتواند در حريم اجتماعي بستري درست براي آموزش عمومي‌ مهيا کند. اما مشکل اين است که خود اين سيستم آموزشي چه مدارس چه صدا و سيما نه تنها کار درستي‌ انجام نميدهند بلکه دائماً دارن ديد جنسيتي به زن را ترويج ميکنند. وقتي‌ آقاي را مياورند پشت تريبون تلويزيون که بگويد زن سوم گرفته چون خوش مي‌گذرد! يا وقتي‌ به دختري که هنوز به سنّ بلوغ نرسيده دائماً تلقين ميشود که همينقدر که وارد جامعه شوي همه حواس مردها فقط به صداي تو، راه رفتن تو، موي تو، ... خواهد بود و دائماً به تو دارند به تو نگاهي جنسيتي ميکنند مگر اينکه خودت را پنهان کني‌ و صدايت بلند نشود و و و. و همين حرفها را در گوش پسر بچه‌ها بکنند چه انتظاري مي‌توان داشت که وقتي‌ بزرگ شدند جامعه به يک جامعه جنسيت زده تبديل نشده باشد؟