اتفاقا منم‌ مثل شما بودم..نهايتا چند تا کار پژوهشي يا تدريس..ولي الان اونقدر درگيرم که گاهي دلم يه تپه بلند ميخواد در ناکجا اباد..تا کلي فرياد بکشم.از زمونه که نميذاره من اوني باشم که واقعا ميخوام