عابر خيس، چترش را بست. خيابان هاي پاريس، پر از لجن شده بود. بر روي نيمکت کثيفي نشست.
پيپش را از توتون انباشت و کبريتي زد. دومي روشن ماند. دست در جبيب برد و به اين انديشيد که آيا ممکن است عابري خيس، با اين سر و وضع، سوژه داستاني گردد؟