آرزوهايم در مه گم مي شوند

. هراسان

به دنبال مي دوم

دراين روزهاي گنگ و بي انتها

عشقي نيست

...ياري ،

غصه ي ديداري

..

پابرهنه مي دوم

به سوي ابرهاي سرگردان

...گم مي شوم

در هواي رمزآلود معلق

در ابرهاي آشفته ي بي هياهو

...

آرزوهاي گم شده ي من

خيلي بلند اند

دستم نمي رسد

بگيرمشان

...

دور دست...

گفت وگوبا دختران
برتر المپياد نجوم

۴ دختر ايرانى موفقيت را
در دنيا رصد كردند

• يك دختر دانش پژوه ايرانى بالاترين نمره دهمين المپياد جهانى نجوم را كسب كرد

يوسف حيدرى ـ مينو كيا
يك دختر دانش پژوه ايرانى بالاترين نمره دهمين المپياد جهانى نجوم را كسب كرد
تيم دانش آموزى المپياد نجوم جمهورى اسلامى ايران با درخشش در دهمين المپياد جهانى نجوم كه در چين برگزار شد افتخار آفريد. در اين مسابقات كه با حضور ۷۸ دانش آموز از ۱۶ كشور جهان در پكن برگزار شد آزاده فتاحى سوادجانى با كسب بالاترين نمره ممكن به طلا دست يافت و به عنوان اولين نفر اين مسابقات معرفى شد. به گزارش روابط عمومى باشگاه دانش پژوهان جوان در اين مسابقات هيوا پذيرا، نيلوفر افسرى اردچى به مدال نقره و جمشيد رضايى ميانرودى، پويا بنى اسدى و نگين سهراب خانى به مدال برنز دست يافتند، سهند پيرباديان نيزديپلم افتخار اين دوره از مسابقات را به دست آورد.
آسمان با هزاران ستاره اش مى درخشد و خاطراتى فراموش نشدنى براى آنهايى كه به سوى آن با چشمانى باز نگريسته اند هديه مى كند.
در ميان اين خاطرات وقتى چند دختر و پسر نوجوان از ايران براى درخشش در فضاى پهناور علمى نجوم به كشور چين سفر مى كنند شايد برايمان باور كردنى نباشد كه آنها با وجود سن كم شان و از آغاز تولد نجوم در ميان دبيرستانى هايمان بتوانند همچون ستاره اى درخشان ، نام كشورشان را به ثبت برسانند.
چهار دختر ۱۷ و ۱۶ ساله ايرانى با به دست آوردن مدالهاى طلا و نقره و برنز افتخار آفرين شدند و از اين ميان آزاده فتاحى تنها ستاره دخترى بود كه نامش بر بلنداى بام المپياد نجوم با مدال طلا نشست.

* از خودت بگو.
- آزاده فتاحى سوادجانى هستم و در فروردين ماه سال ۶۹ به دنيا آمدم. در سال دوم دبيرستان رشته رياضى فرزانگان كرج درس مى خوانم. پدرم مهندس مكانيك و مادرم بازنشسته و فرهنگى است. فرزند دوم خانواده هستم و خواهرم كه از من بزرگتر است در رشته زبان فرانسه تحصيل مى كند.
* از چند سالگى به فكر مطالعه در مورد نجوم افتادى؟
- از وقتى كه در دبستان درس مى خواندم به آسمان و نجوم علاقه زيادى داشتم ولى از دوم راهنمايى به طور خاص وقتى در كلاس نجوم مدرسه شركت كردم، به اين رشته علاقه زيادى پيدا كردم. در آن سال المپياد نجوم برگزار نمى شد ولى وقتى سوم راهنمايى رفتم المپياد برگزار شد.
* چه كسانى در اين راستا مشوق و كمك تو بودند؟
- پدر و مادرم مشوق من بودند. در مدرسه هم معلم نجوم ما آقاى باقرى بودند و در زمان المپياد نيز آقاى جعفرزاده خيلى به من كمك كردند.
* اولين كتابى كه در اين زمينه خواندى چه كتابى بود؟
- در دوم ابتدايى كتابى در مورد صورتهاى فلكى خواندم و بعد از آن در اين مورد كتابهاى متعددى را مطالعه كردم. در سال دوم راهنمايى بودم كه كتاب ۱۸۶ پرسش و پاسخ نجومى و ساختار ستارگان و كهكشانها را مطالعه كردم و پاسخ خيلى از سؤالات را از اين كتاب گرفتم.
* از چند سالگى نسبت به آسمان حساس بودى؟
كلاس چهارم و پنجم دبستان بودم پنجره اتاقم ديد خوبى به آسمان داشت. در آن زمان صورت فلكى جبار را در فصل زمستان مى ديدم و نسبت به آن جاذبه و علاقه خاصى پيدا كرده بودم.
*امكانات مورد نيازت را چطور به دست مى آوردى؟
- بيشتر كار من مطالعه بود تا كارهاى علمى به همين علت كتب معرفى شده را مى خريدم و پدرم بود كه در تهيه اين كتابها به من كمك مى كرد.
* چه مكانهايى مى تواند به بچه هاى علاقه مند و كنجكاو در مورد نجوم كمك كند؟
- در كرج تقريباً اين مكان وجود ندارد. در تهران ولى رصدخانه زعفرانيه است كه كلاسهاى خوبى در آنجا برگزار مى شود.
* به بچه هايى كه به اين رشته علاقه دارند براى شروع چه توصيه اى دارى؟
- بهترين راه براى شروع مطالعه است. يكسرى اطلاعات ابتدايى در رصدخانه زعفرانيه كمك مى كند ولى بچه هاى علاقه مند بايد خودشان كار كنند چون كسى به نجوم اهميت نمى دهد.
* در ذهن ات چه تعريفى براى نجوم دارى؟
- ديدن زيبايى هاى آسمان و لذت بردن از آن.
* آيا در آسمان ستاره اى دارى؟
- همه ستارگان را دوست دارم و نسبت به آنها احساس خاصى دارم. تا پارسال ستاره صورت فلكى جبار را خيلى دوست داشتم ولى الآن همه ستارگان برايم يكى هستند وهمه شان را دوست دارم.
* ستاره خاصى را از آن خودت نمى دانى؟
- نه هيچوقت نخواسته ام ستاره اى تنها به من تعلق داشته باشد و احساس مالكيت نسبت به ستارگان ندارم.
* هنگام نگاه كردن به آسمان بيشتر دنبال چه چيزى مى گردى؟
- تا قبل از المپياد و كار منسجم دنبال ستاره ها بودم ولى در هنگام آمادگى براى المپياد من و بيشتر بچه ها به خاطر اينكه دانستن صورت هاى فلكى مهم بود بيشتر دنبال صورتهاى فلكى بوديم و الآن هم بيشتر اشكال آنها در ذهن ما است.

دختر ايراني، فارغ التحصيل روزنامه نگاري و علوم سياسي ، عضو پارلمان سوئد

مريم يزدانفر دختر 25 ساله ايراني الاصل در سوئد توانسته وارد پارلمان شود. يزدانفر مي گويد: از دانشگاه دو مدرک خبرنگاري و علوم سياسي دارم، ولي اصلا نمي دانم چطور کارم به پارلمان کشيد؛ در مدرسه ما با گذشت زمان شرايط بدتر مي شد و امکانات کمتر مي شد و مديرمان هميشه مي گفت اين را سياستمداران تعيين مي کنند؛ در خانه هم خيلي درباره سياست با پدرمادرم صحبت مي کرديم و هميشه مي دانستم سمت چپ سياست هستم، چون عدالت برايم خيلي مهم بود .او مي گويد تا هجده نوزده سالگي فکر مي کردم وطن واقعي من ايران است، ولي در بيست سالگي وقتي به ايران رفتم احساس کردم همه من را به عنوان يک سوئدي مي بينند و اين برايم خيلي سخت بود ولي در نهايت فکر کردم شايد فقط به همين سادگي است که من دو وطن دارم؛ نمي خواهم بگويم نيمي از من ايراني و نيمي از من سوئدي است، بلکه تمام من هم سوئدي است و هم ايراني. (جهان وطني )

از آنجايي که او از طفوليت علاقه به کمک به کودکان داشت در اين وهله از زندگي خود نيز تصميم مي گيرد معلم کودکستان شود. پس از گذارندن رشته روان درماني، به عنوان مشاور کودکان کار با کودکان را ادامه مي دهد. اما، کودکان به ندرت در جلسات مشاوره حاضر مي شدند. کاميلا مي گويد: "خيلي زود متوجه شدم که نظام مددکاري (در بريتانيا) مشکلات زيادي دارد چون بر اين فرضيه استوار شده که همواره بزرگتري هست که کودک را به جلسه مشاوره بياورد. من مي خواستم ساختاري ايجاد کنم که کودکان بتوانند مستقيما درخواست کمک کنند و نهادي را پايه گذاري کنم که بتواند نيازهاي کودکان را برآورده کند."

خانم باتمانقليچ، که مادرش بلژيکي است، در سن 25 سالگي تصميم مي گيرد بازپرداخت وام خانه مسکوني خود را متوقف کند تا بتواند با آن سازمان خيريه خود را تاسيس کند. اکنون هزاران کودک در بريتانيا از مشاوره روان درماني اين سازمان بهره مند هستند. او مي گويد اين روزها بيشتر وقت خود را صرف جلب سرمايه براي تامين و گسترش خدمات اين خيريه مي کند. خانم باتمانقليچ گفت: "من دوران کودکي ام را در کنار کارآفرينان گذارنده ام و اگر به تجارت علاقه داشتم مي توانستم پول زيادي داشته باشم اما من فقط مي خواستم که با کودکان کمک کنم."

برنده جايزه "زن سال بريتانيا" هر روز و روزي دوازده ساعت در مرکز خيريه "کيدز کامپاني" در محله پکهام در جنوب شرق لندن کار مي کند و يازده سال است که تعطيلات نرفته است. شايد به همين دليل است که او وقت نداشته که خود تشکيل خانواده بدهد. او گفت: "من بايد بين تشکيل خانواده و صرف وقت براي کودکان ديگر انتخاب مي کردم. من مي دانستم که نمي توانم به لحاظ عاطفي در اين حد به هر دو آنها متعهد باشم."

"کيدز کامپاني" در سال 1996 ميلادي تاسيس شده است و کمک هاي عملي و آموزشي در اختيار کودکان آسيب پذير (که سرپرستان آنها قادر به نگهداري از آنها نيستند) مي گذارد. منبع : بي.بي.سي