برای آن که بخواهد
□ «... ایاک نعبد و ایاک نستعین ... اهدنا الصراط المستقیم ...»؛ عجب مصیبتی شده این مستقیما! چقد امروز به خاطر همین مستقیم معطل شدم، چقد خسته شدم، آخرشم پیاده ... ولی خب، خوب شد پیاده اومدم و صابری رو دیدم، چقدر عوض شده بود! دو سال بیشتر نیست که ندیدمش ولی به قاعده ده سال بزرگ‌تر شده!
یادش بخیر ... چه روزایی داشتیم ... چقد می‌خندیدیم و اذیت می‌کردیم. خنده‌هایی که امروز اثری ازشون توی چهره‌اش ندیدم، خنده‌هایی که امروز جاشون رو به غم‌های بزرگ دادن ... ولی این صابری هر چقدر هم عوض شده باشه، هنوزم همون قدر دقیق و ریزبینه، هیچ‌کس غیر از اون نمی‌تونست بفهمه خط اتوی چادرم کجه ... آخ آخ یادم باشه نمازم که تموم شد، برم درستش کنم که فردا کلی کار دارم ... خدا کنه تو مصاحبه قبول بشم، شاید ... «الله اکبر، الله اکبر، الله اکبر»
ـ قبول باشه خانومی، التماس دعا
ـ قبول حق باشه، محتاجیم.
□ «آیت الله العظمی بهجــت» ـ مد ظله العالی ـ در پاسخ به شکوه از عدم حضور قلب در نماز بیان داشتند:
احساس لذت در نماز، دو سری مقدمات دارد:
1. مقدمات خارج از نماز: این که انسان گناه نکند تا نورانیت در دلش راه یابد.
2. مقدمات در خود نماز: این که باید حصاری دور خودش بکشد تا غیر خدا داخل نشود. البته گاهی بی اختیار توجهش مشغول غیر می شود ولی به محض التفات باید قلبش را از غیر خدا منصرف کند.
و سپس این حدیث را از امام علی ـ علیه السلام ـ نقل کردند که:
«اعلم ان کل شی من عملک تبع لصلاتک، افضل اصلاح الصلوه ادائها فی اوائل اوقاته، و اعلی اصلاحها الاقبال بالکل فیها علی الله تعالی»
:بدان همه کارهای تو تابع نمازت است؛ برترین اصلاح نماز آن است که نماز را در اول وقت به جای آوری و والاترین راه اصلاح نماز آن است که در نماز با تمام وجود به خداوند روی آوری.
و ایشان ادامه می‌دهند: و بدان که نماز در اول وقت به توجه تام به خداوند منجر می‌شود ... برای آن که بخواهد.
کلمات کلیدی :
