زنان شهادت طلب معنای زندگی را شناخته اند

هنگامی که یک زن جامه جهاد بر تن کرده و دوشادوش مرد مبارزه می کند، دامنه معانی گسترده تر می شود و سرنوشت رنگ جدیدتری به خود می گیرد؛ در این زمان است که زن به معادله جدیدی وارد شده و به عضوی کوشا و سرنوشت ساز در جامعه تبدیل می شود. زنان فلسطینی که مادر، خواهر، دختر و یا همسر مجاهدان فلسطینی هستند نیز از این ویژگیها برخوردارند. همسران مجاهدان فلسطینی با اشک جدایی و احساس عزت و افتخار با شوهرانشان وداع می کنند. اشک شوق آنها به این خاطر است که یک فلسطینی هستند و به زندگی عشق می ورزند:"لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون" (و کسانی را که در راه خدا کشته می شوند مرده مشمار، بلکه آنها زنده اند و بدیشان در نزد پروردگارشان روزی داده می شود). زن فلسطینی توانسته است که بین زندگی و مرگ و بین فنا و بقا رابطه ای عمیق ایجاد کند.

مأموریت طولانی

وفا ادریس از ساکنان اردوگاه امعری در رام الله اولین زن شهادت طلبی بود که در 28 ژانویه 2001 میلادی با انجام یک عملیات شهادت طلبانه در قدس یک صهیونیست را به هلاکت رساند و 140 تن دیگر از صهیونیستها را زخمی کرد. این عملیات محاسبات امنیتی صهیونیستها را که فقط مردان فلسطینی را تحت کنترل قرار می دادند، برهم زد.

این عملیات و عملیاتهای پس از آن محاسبات امنیتی رژیم صهیونیستی را درهم ریخت و صهیونیستها را مجبور کرد که اقدامات امنیتی جدیدتری در دستور کار خود قرار دهند و این عامل جدید را نیز در نظر بگیرند.

دارین ابو عیشه دانشجوی رشته زبان انگلیسی دومین زن شهادت طلب فلسطینی در 27 فوریه 2002 خود را در یک ایست بازرسی صهیونیستها در کرانه باختری منفجر کرد و سه پلیس اشغالگر را به هلاکت رساند.

آیات اخرس 18 ساله از ساکنان اردوگاه الدهیشه واقع در نزدیکی بیت لحم در پی نشست سران کشورهای عرب در بیروت و آغاز عملیات وحشیانه صهیونیستها در کرانه باختری خود را در بازاری در قدس غربی منفجر کرد و دو صهیونیست را به هلاکت رساند. گردانهای شهدای الاقصی مسئولیت این عملیات را برعهده گرفتند.

در اوج عملیات اشغالگران صهیونیست موسوم به "سپر بازدارنده" در آوریل 2002 میلادی و همزمان با سفر کالین پاول وزیر امور خارجه آمریکا به سرزمینهای اشغالی 48، عندلیب طقاطقه از ساکنان شهرک بیت فجار در جنوب بیت لحم با انفجار خود در قدس غربی شش صهیونیست را به درک واصل کرد.

چند روز بعد نورا شلهوب از ساکنان اردوگاه طولکرم که برای انجام عملیات شهادت طلبانه رهسپار محل مورد نظر بود در یکی از ایستهای بازرسی صهیونیستها به شهادت رسید.

هبه دراغمه در تاریخ 19 مه 2003 دانشگاه خود را در جنین رها کرد و از طوباس محل زندگی خود به سمت شهر یهودی نشین عفوله به راه افتاد و در آنجا هنگامی که نگهبان کلوپ شبانه خواست کیفش را بازرسی کند خود را منفجر ساخت که بر اثر آن سه صهیونیست کشته و دهها تن زخمی شدند.

ارنون گولر نویسنده صهیونیست در مقاله ای که در رورنامه صهیونیستی هاآرتص به چاپ رسید، نوشت:"پدیده زنان شهادت طلب همه سنتها را برهم زد. برقرار کردن ارتباط با زنان شهادت طلب، به خدمت گرفتن و مسلح کردن آنها بی نهایت دشوار است. کسی که آنها را به خدمت می گیرد اصول اجتماعی را برهم می زند، زیرا از خانواده این فرد برای انجام عملیات اجازه نمی گیرد.

هنادی جرادات از ساکنان جنین در سپتامبر 2003 میلادی تصمیم گرفت که از جنایتکاران صهیونیست به سبب ترور برادر و پسر عمویش  که در جلوی چشمانش به دست جلادان صهیونیست شهید شده بودند، انتقام بگیرد. او در رستوران ماکزیم در شهر حیفا به 22 صهیونیست جام تلخ مرگ را چشاند و با خون خود حماسه ای آفرید که زبان از گفتن آن عاجز است. او هفت ماه پس از شهادت برادر خود حمله شهادت طلبانه خود را انجام داد.

مجری اولین عملیات شهادت طلبانه در سال 2004 دست کمی از شهادت طلبان گذشته نداشت. ریم الریاشی اولین زن شهادت طلب نوار غزه استحکامات گذرگاه ایرز را در هم شکست و اولین عملیات شهادت طلبانه در نوار غزه و از زنان این منطقه را بر ضد سربازان صهیونیست در یک پایگاه نظامی انجام داد و چهار صهیونیست را کشت و ده تن دیگر را زخمی کرد.

 منبع : سایت مرکز اطلاع رسانی فلسطین