اینبار حرف از یک نفر نیست

نمی دانم چقدر در مورد کاروان بین المللی «الی بیت المقدس» شنیدید.

کاروانی که بیش از 100 کشور دنیا از ادیان و مذاهب گوناگون که وجه مشترک همگی ایشان ضدصهیونستی بودن آنهاست دور هم جمع شدند تا در 30 مارس 2012 به سمت قدس حرکت کنند. و مساله «حق بازگشت آوارگان» را از طریق همراهی ملت ها در حرکت به سمت قدس از سطح نظری به عرصه میدانی بکشاند و مساله آزادی قدس شریف را از طریق همراهی نمایندگان افکار عمومی سراسر جهان در افکار عمومی دنیا برجسته کند.

در طی این مدت، شور ذوق وصف نشدنی در بین تمام کسانی که تلاش کردند تا این حرکت شکل بگیرد نمایان بود.

خواننده ای بخاطر این حرکت ترانه اختصاصی تولید می کرد، دیگری انواع کاریکاتور را می کشید تا فضاسازی قبل از حرکت شکل بگیرد، آن یکی خبرها را رصد می کرد، یکی دیگر طرح های مختلفی برای این حرکت می کشید و هدیه می کرد به این کاروان، گروه های مختلفی کلیپ تولید می کردند و منتشر می کردند، هر کسی هم در اینترنت فعال بود شروع می کرد به فعالیت در پیج های مختلف در فیس بوک و ...

همه ی اینهایی که گفتم به چندین زبان و توسط عاشقان آزادی بشریت در سرتاسر دنیا انجام می شد. عاشقانی که زمزمه ی لب شان همگی شده بود شهادت شهادت شهادت ...

شور و شوق بچه ها اینقدر پر حرارت بود که ماه ها قبل بدن رژیم صهیونیستی را به لرزه در آورد، بطوری که این رژیم غاصب شروع کرد به رصد اخبارهای کاروان و انتشار مقالاتی ضد این حرکت، و مثل همیشه کسانی را که  در این طرح همکاری می کنند را متهم کرد به تروریست بودن! و سوابق شان را بررسی کرد!

هفته ی گذشته ایران میزبان کاروان آسیایی این حرکت بزرگ بود، کاروانی متشکل از 20 کشور آسیایی!

حضور و صحبت های بچه های کاروان آسیایی یک طرف، شور و شوق مردم ایران و استقبال گرم شان در شهر های زهدان، قم، تهران، تبریز و ... طرف دیگر!

در این مدتی که بچه ها میهمان ایران بودند، اینقدر صحبت های پرحاشیه و پرخاطره برایمان گذشت که هر کدام برای خودش دنیایی از حرف ناگفته ست.



بچه های گروه مرسی اندونزی، خانم های کشمیری و در دل های آنان، ترفندهای اجازه گرفتن دختران هندی از خانواده شان برای پیوستن به این کاروان، طرز تفکر هندو ها از فضای ایران، صحبت های اقایان تاجیکستان و آذربایجان در مورد فضای کشورشان، تلاش گزارشگران تلویزیون دهلی نو برای به تصویر کشیدن چهره ی واقعی ایران و تهیه گزارش های مختلف، شعارهایی که بچه ها به زبان های مختلف می دادند در حالی که اکثرشان به زبان دیگری آشنایی نداشتن! اشک ها و دعاهای شبانه ی جوان اندونزیایی برای دیدار با رهبر، و ...

اینبار حرف از یک نفر نیست، اینبار حرف از میلیون ها انسان آزاده ست که بدون هیچ سلاح و خشونتی به سمت مرزهای فلسطین برای آزادی قدس حرکت می کنند....

لحظه لحظه پشت صحنه های این کاروان را می توانید از این لینک دنبال کنید.

عکس های حضور کاروان در ایران را در ادامه مطلب ببینید.

صحنه ای از استقبال مردم زاهدان از کاروان «الی بیت المقدس»

استقبال موتورسوران در نزدیکی شهر قم

نصب پرچم 12 متری فلسطین بر رو برج آزادی

بچه های گروه اندونزی، هیچ وقت جمع شان از هم نمی پاشید و همه جا هوای یکدیگر را داشتند.

یکی از برنامه ها در سالن اجتماعات لانه جاسوسی انجام گرفت، موقع ورود حدود سی نفر از دانش آموزان تهرانی به صورت ستونی ایستاده بودند تا از بچه های کاروان استقبال کنند.

روز سوم حضورمان در تهران با رئیس جمهور احمدی نژاد ملاقات داشتیم، یکی از دخترهای هندی حاضر در کاروان دومین بار بود احمدی نژاد را از نزدیک ملاقات می کرد و بخاطر همین به همه ی دوستانش مدام این قضیه را گوشزد می کرد و به قول ما پُزش را می داد.

آقای سید علی اکبر و همسرشان از فلیپین، چندین کتاب اسلامی از جمله نهج بلاغه، قران و کتب دینی دیگر را به زبان خودشان ترجمه کرده بود و یکی از فعالین شیعه  در کشورشان بود.

آقای طه حسنی ترانه اختصاصی که برای کاروان سروده بود را به صورت زنده برایمان اجرا کرد، بچه های اندونزی اینقدر این شعر را گوش داده بودند که تقریبا حفظ شان شده بود.

یکی از برنامه هایمان در برج آزادی، آزاد کردن 64 کبوتر به نشان از 64 سال اسارت فلسطین بود. کلیپ کوتاهی از این صحنه را می توانید از اینجا دانلود کنید

یک عکس دسته جمعی از خانم های هندی حاضر در کاروان، فرها، بوجا، آمورتا و ... می گفتند ما تا قبل از سفرمان به ایران حس خیلی غریبی داشتیم و فکر می کردیم بهمان سخت بگذرد، ولی الان می فهمیم اشتباه کردیم و انشاءالله از ایران برای همسفران جدیدمان خواهیم گفت.

خانم انشاء ملک، دختر خیلی پر جنبش و جوش و دوست داشتنی بود، یک سری صحبت هایی را در مورد زنان کشور گفته که از اینجا می توانید بخوانید.