عواقب تشت پر از شیر
در روزهایی که هر روز شاهد ظهور یک نوع کارشناس هستیم! حضور خانم جوانی به عنوان کارشناس مذهبی در رسانه تصویری یکی از شبکه‌های استانی دور از انتظار نیست!
توصیه به شستن پای شوهر در تشت پر از شیر و بوسیدن آن در رسانه‌ای که مخاطب‌ش اعم از زن و مرد، مذهبی و غیر مذهبی، فقیر و غنی می‌باشد، نه با عقل انسان سازگاری دارد و نه با شرع و نه با هیچ علم روانشناسی.
کدام عقل سلیمی قبول می‌کند پای همسری که معتاد است و شیره وجود زندگی زنان‌شان را با هر ترفندی می‌مکند، و یا مردانی که دست‌بزن دارند و هر لحظه ممکن است به هر بهانه‌ای صحنه سیاهی را برای زنان‌شان به تصویر بکشند را در تشت پر از شیر ماساژ دهند، ببوسند تا استرس‌های مرد از بین برود و از حملات قلبی آن جلوگیری کند!
از لحاظ شرعی، فکر می‌کنید در جامعه‌ای که درصد قابل توجهی از مردمش در تأمین لبنیات و شیر روزانه که هیچ حتی نان روزانه‌اش مانده‌است توصیه به ماساژ پای مرد در تشت پر از شیر چیزی جز اسراف تلقی میشود؟
متخصصان علم مشاوره و روانشناسی بیایند و بگویند آیا این توصیه را می‌توان به عنوان جادوی عشق برای خانواده‌هایی که در سطوح مختلف دارای مشکلات اجتماعی و خانوادگی هستند در نظر گرفت؟ آیا پیچیدن این نسخه پاسخ‌گوی رفع مشکلات زنان ما است؟ مشکلاتی که ریشه آن نه تنها بعضا به مردان بر نمی‌گردد، بلکه به وضعیت فرهنگ، جامعه، اشتغال و خیلی مسائل اجتماعی دیگر مرتبط میشود!
این چیزی جز پاک کردن صورت مسأله نیست...
وقتی از دین فاصله گرفتیم و بجای ترویج توصیه‌های اخلاقی اسلام قیافه روانشناسان به روز را به خود دهیم بیش از این نمی‌شود! اسلامی که به زن توصیه کرده در صورت گرفتاری‌های زندگی به شوهر امید دهد و ترغیبش کند به خدا توکل کند و غصه دنیا را نخورد و اینطور محبت و علاقه خود را به همسرانشان نشان دهد دیگر چه نیازی به توصیه شستن پای شوهران‌شان با شیر برای رفع استرس؟
حال با این اوصاف اگر رسانه‌های غیر داخلی تیتر بزنند «تلویزیون ایران به (زنان قربانی سوءاستفاده خانگی) توصیه می‌کند پای همسرانشان را ببوسید» مقصر را چه کسی بدانیم؟
پ.ن.........................................
لینک این مطلب در گلدختر کوثربلاگ
کلمات کلیدی :
