ارسال‌کننده : در : 89/8/3 8:23 عصر
دیدار طلاب با آقا، فرصت خوبی بود، خصوصا قسمتش آخرش که به قشر متشخص خانم ها بر می گشت!
حالا نه اینکه فرصت خوبی بود که فقط شنیده باشم هاا! نه!
از این جهت که بتوانم تمام ناگفته هایی که مدتهاست در ذهنم تلنبار شده بنویسم!
"حضور زنان در عرصه ی علم ارزنده است و مایه ی آبرو..."
این کلامشان را وقتی کنار دیگر شنیده های می گذارم بی ثباتی عجیبی به ذهنم هجوم می آورد...
- نظرات جدلی و سر و کله زدن با این فمنیست های نا زن.
- دیدگاه رسانه ی قشنگمان!: زن افتخار آمیز ایران کسی است که توانسته به فضا برود!
- نظرات حضرت استاد که به نظرش، زن جماعت جنبه ی علم آموزی ندارد و مدرک گرفتنش آفت زندگی مشترک است!
- حرف و حدیث دوستان که نگاه عاقل اندر سفیهی نثارمان می کنند و کاملا بی منظور افاضه می کنند که افتخار زن پرداختن صرف به خانواده است نه علم مداری!
خب حق بدهید با این حجم نظرات ذهنم دچار تشویش شود!
بر می گردم یکبار دیگر بیاناتشان را در ذهنم مرور میکنم.
" افتخار آمیز است این حضور در اجتماع اگر، فرصت و وقت داشته باشند و در غیر این صورت آگاهی از علوم دینی برای خودشان مفید است."
واکاوی میکنم: درصورتی که قدرت جمع نداشتم یعنی نتوانم پدیده ی ارزنده خانواده و جامعه درکنار هم داشته باشم، باید عطای مجتهد شدن و فیلسوف شدن را به لقایش ببخشم و صد البته ، این را نباید به معنای حذف علم آموزی حتی بدون بروز ظاهر اجتماعی بگذارم و دورش را خط قرمزبکشم، حق سر خورده شدن هم ندارم...
راحت می شوم؛ از نظر رهبرم،کسب علم و آگاهی در خانه به اندازه مجتهد و فیلسوف شدن ارزنده ست ...و این یعنی الباقی نظرات کشک...
و الان از تشدت اعصاب و عذاب وجدان خبری نیست، اینکه مدام با خودم کلنجار روم که آیا پیشرفت علم من مانع پیشرفت خانواده ام می شود؟ و آیا این افتخار نوعی حس کاذب است؟
قلم و کاغذ می آورم، برنامه ریزی اولین قدم است:
فهرست اولویت های خانواده ام
لیست اولویت های کار بیرونم
سنجش توانایی هایم...
کلمات کلیدی : رسانه، خانواده، حضور زنان، رهبر، علم آموزی، زن موفق، وقت، الویت، فیلسوف، مجتهد
ارسال‌کننده : در : 88/5/17 5:0 صبح
وقتی شنیدم فمینیست ها بهانه ی بکار گیری زنان در شغل های مختلف را داشتن استقال مالی برای زنان می دانند، کمی جا خوردم! به خودم گفتم خوب اسلام هم این را نهی نکرده و این حق را به زن نیز داده است! پس علت چیست که این طور بی پروا وارد میدان شده اند و به خیال خود این شعار را به زنان مسلمان ایرانی به ارمغان آورده اند؟!
برای جواب سوال کمی به عقب بر می گردیم...
موضوع دفاع از حقوق زن در غرب زمانی شدت گرفت که کارخانه ها به کار ارزان زنان احساس نیاز کردند چرا؟ چون انقلاب صنعتی شده بود و همه چیز ماشینی، در این رابطه زنان نیروهای کم هزینه شناخته می شدند، و لازمه ی رسیدن به هدفشان این بود که زن را از خانه هایشان بیرون بکشند.
حالا اسلام چرا این حق را به زن داده؟ هدف اسلام از دفاع از حقوق زن چیزی جز کرامت زن نبود. اسلام فقط به خاطر جنبه های انسانی و عدالت دوستی و ... بوده که این حق را به زن نیز داده است. ولی به چه صورت؟ به این صورت که در پی این حق برای زن خانوادها متزلزل شوند؟! زن علیه شوهرش موضع بگیرد؟! دختران علیه پدرانشان به پا بخی
زند؟! نه هرگز.
دنیای غرب به خیال خود زن را از جان کندن در خانه رها کرد ولی در عوض گرفتار بندگی و جان کندن در مغازه و کارخانه ها کرد. آنان به خیال خود غل و زنجیری از پای زن باز کرده اند ولی نفهمیدند که غل و زنجیر سنگین تری دارند به پای زنانشان بستند.
زن دارای ذوق، فکر و استعداد است. و اساسا این یک حق طبیعی ست که آن استعدادهایشان را به کار بگیرند. باز داشتن زن از کارهایی که می تواند انجام دهد و استعدادهایی که می تواند انجام دهند و استعدادهایی که دارد نه تنها ظلم به زن است بلکه ظلم به اجتماع نیز است.
حالا به این صورت که در هر کاری حضور یابد؟ نه این طور نیست، زن فقط تا حدود که منجر به فساد نشود از شرکت در اجتماع نهی نمی شود. اسلام با اختلاط مخالف است نه با شرکت زن در جامعه های مختلف آن هم با حفظ حریم، اسلام حریم را در نظر دارد و می گوید نباید از بین برود.
و این نکته را هم نباید فراموش کنیم که به خانواده نیز صدمه وارد نشود، درست مانند کاری که الان جوامع غربی به زنانان راهکار می دهند، که این راه کارهایشان نه تنها فرزندان و خانواده ها را نابود می کنند بلکه با این کار اجتماع نیز به خطر می افتد چون خانواده زیر مجموعه ای از اجتماع است.
استقلال مالی که اسلام برای زن آورده بیان می کند اصلا قابل قیاس با استقلال مالی که آنان برایمان بیان میکنند قابل قیاس نیست چون نه هدفشان یکیست و نه راهشان.
اسلام می گوید کار زن متعلق به خود اوست، زن اگر دوست داشته باشد می تواند کاری که در خانه به او واگذار شده مجانا انجام دهد و میتواند غیری مجانی و در قبال پول انجام دهد وگرنه مرد حق مجبور کردن زن را ندارد. اسلام می گوید زن می تواند هر نوع کاری را قبول کند فقط همین قدر که موجب فساد خانواده و خود و مزاحم حقوق ازوداج نباشد کافی ست و در آمدش همه متعلق به خودش است.
کلمات کلیدی :
حقوق زن،
استقلال مالی،
تفاوت زن ومرد،
حضور زنان،
اسلام،
هدف غرب
