ارسالکننده : در : 89/6/7 11:30 عصر
می گفت آزار نده! همسرت رو آزار نده! که اگه بکنی، خدا نه تنها نماز و هیچ کار خیری رو ازت قبول نمیکنه، تازه اولین کسی هم هستی که وارد آتیش می شی. (1)
گوش نمی ده، بدی میکنه، آزار میده، آیا امید احسان از همچین کسی به بقیه هست؟! (2)
مگه نمی گفت زن ریحانه ست؟! مثل یه گل! گوش نمی کرد...
ببینم، زمانیکه می شنیدی میگفت احترام خانم ها رو کسی رعایت نمیکنه مگه کسی که بزرگوار و کریم باشه، و بهشون اهانت نمیکنه مگه کسی که پست و فرومایه ست! چه حسی بهت دست میداد؟! (3)
وقتی که شنیدم می گفت دختر حسنه ست و پسر نعمت، حسنه ثواب داره ولی از نعمت حساب می کشن، ذوق میکردم. (4)
وقتی در مورد مقام مادری می گفت ، اگه فرزندی در حق مادر محبت کنه نمی تونه حتی یه روز بارداری مادرش رو جبران کنه، به خودم می گفت ای کاش همه مردها این رو درک میکردن!
اگه همه مردها مثل ایشون، هیچ وقت کاری نمی کردن که همسرشون به خشم بیاد و یا کاری رو بهشون تحمیل کنن، و خانم ها هم در قبال اینطوری بودن، وضع خانواده ها اینطور نبود.
علی (ع) مرد بود، مرد زندگی!
1- وسائل، ابواب احکام الاولاد، باب 7خ1
2- ابن ابی الحدید، شرح نهجالبلاغه،ج12، ص163
3- نهجالفصاحه؛ علائی رحمانی، فاطمه، به نقل از کتاب زن از دیدگاه نهجالبلاغه
4- مستدرک، ابواب الاولاد، باب5، خ6
در غربت علی(ع)، همین بس که، عشقش زهرا(س)، موقع رفتن، پیشش نبود!
کلمات کلیدی :
خانواده،
حق زن،
مقام زن،
زن در نگاه علی(ع)،
مرد زندگی
ارسالکننده : در : 88/6/5 4:0 صبح
نویسنده مطلب: گل پر
خیلی دوست دارم آینده دختر و پسرهای یکی از اساتیدمان را ببینم ، چون یکی از توصیه هایی که به خانم های متاهل داشت این بود که ، اگر دخترتان زمین خورد، یا خدایی نکرده پایش به سنگی خورد، سریع بغلش کنید و نوازشش کنید تا دردش یادش برود، ولی اگر پسرتان همچین بلایی سرش امد، سریع بغلش نکنید، فقط به او بگویید پسرم طوریت که نشد؟ دردت که نگرفت؟ اشکالی نداره پسرم خوب میشی، اینطوری بگویید تا فردا مرد بار بیاید، تا وقتی به مشکلی برخورد کرد بتواند از عهده اش بربیاید، نه اینکه در مقابلش سریع زیر گریه بزند و یاد پستونکش بیوفتد... و یا اگر پسرتان به چیزی احتیاج داشت سریع برای آماده نکنید و بگذارید سختی آماده شدنش را بچشد، درست بر عکس دختر!
ولی اینگار الان داخل اکثر خانواده ها به عنوان جامعه کوچکتر برعکس عمل می کنند، اینکه پسر را طوری بار می آورند که در آینده تکیه اش بر جیب پدر است و نه خود، حتی سریال های صدا و سیمای ما هم از این قضیه بی نصیب نیستند، مثل سریال اولین شب آرامش که پدر خانواده هر چه داشت و نداشت به پسرش داد و یا همین سریال رستگاران که برادر پونه بعد از سربازی تنها امیدش همان مغازه ای بود که از پدرش به جا مانده بود!
برادر خودم را مثال می زنم، هجده سالگی درست همان سالی که دانشگاه قبول شد ازدواج کرد، بیست سالگی خدا بهش یک پسر داد، بیست و دو سالگی به سربازی رفت در طول این شش سال، تمام مخارج همسر و فرزندش را هم می داد و در عین حال که اجاره نشین هم بودند!
حالا نگاهی به جامعه بیاندازیم
اگر خوب دقت کنید،نه! دقت نه! اینقدر واضح است که نیازی به دقت نداشته باشد، می بینید که جامعه هم بیشتر به مایحتاج جنس مذکر توجه داشته تا مونث! همین خواهر خودم بخاطر کنکورش، حتی یک کتابخانه ی شبانه روزی هم داخل شهرمون پیدا نکرد که بخواهد درس بخواند، مجبور بود نصف روز داخل کتابخانه و نصف روز دیگر داخل خانه با آن حجم سرو صدا باشد، برعکس برادرم که صبح ساعت شش تا ده شب داخل کتابخانه بود! و همچنین مراکز ورزشی، مخصوصا استخرها که مجبور نباشند یک سانس را اختصاص به خانم ها بدهند که از لحاظ بهداشتی هم فوق العاده اشکال دارد! حتی صدای خود آقایان هم از این وضعیت در آمده و دوست ندارند که سالن ورزشی مشترک داشته باشند، ولی خبر ندارند که خانم ها بخاطر کمبود سالن های ورزشی مختص به خود مجبور به استفاده اشتراکی شده اند.
البته الان وضعیت کمی بهتر شده ولی هنوز انقدر جای گله مندی دارد که جای بحثش باقی باشد...
مشکلات ورزش بانوان
مجموعه فرهنگی ـ ورزشی بسیج امیرالمومنین
افتتاح پارک ویژه بانوان جای تشکر دارد نه انتقاد
کلمات کلیدی :
وضعیت ورزش زنان،
مردان ناز پرور،
مشکلات آموزشی زنان،
حق زن