ازدواج فالوده ای
مطلبی را در اینجا خواندم، داستان دو زن!
یکبار مردی را در مقابل زنی به تصویر می کشد که زن پایند به اصول شرعی نیست و در دیدارهای آشنایی با مرد از و تقاضای بوسه می کند!
با دیگر مردی را در مقابل زنی به تصویر می کشد که زن در سوالات جلسه خواستگاری خود از مستحبات و تعداد رکعات نوافل مرد می پرسد!
خیلی وقت است ذهنم درگیر این موضوع است، اینکه خیلی از دخترها و پسرهای جوان میخواهند بهترین را انتخاب کنند و ملاک هایی را برای خود قرار می دهند ولی چون روش را بد انتخاب میکنندشکست می خورند.
یکی را می شناختم خیلی دقت می کرد همسرش کاملا مذهبی و فرد معتقدی باشد، چندماه پیش ازدواج کرد. از روی کنجکاوی از سوالات جلسات خواستگاری ش پرسیدم!
او هم جواب داد: چه دعاهایی را بیشتر دوست دارد؟اگر نمازش به علتی قضا شود چه حسی به او دست می دهد؟ اگر منکری در جامعه رخ دهد عکس العملش چیست؟ چقدر به رفتن نماز جمعه اهمیت می دهد، مرجع تقلیدش کیست و....
کلی از این سوالات برای من ردیف کرد، فقط دعا میکردم انتخابش درست باشد و چند ماه دیگر کارشان به جاهای باریک نکشد!
نمی دانم با این سوالات چه چیزی برابش ثابت میشد! خیلی ها هم در وهله ی اول گیر ظواهر هستن! و یا حرفهایی که از روی احساسات تحویل یکدیگر می دهند...
گاهی هم قضیه اینقدر لیلی و مجنونی پیش می رود که عقل شان از کار می افتد، اکثر این ازدواج ها خوشی اش برای شش ماه اول است و کم کم اختلافات اساسی خودش را نشان میدهد...
البته حرف من این نیست که زن و مرد اصلا هیچ اختلافی در سلایق و عقاید نداشته باشند! به قول روانشناسی می گفت تفاهم یعنی تحمل تمام تفاوت ها، نه اینکه وقتی دیدند هر دو سیب قرمز را دوست دارند و از فلان تیپ خوش شان می آید بشود تفاهم!
ولی اصل اینجاست، تفاوت طوری نباشد که هر یک دو روی یک سکه باشند! یکی کاملا معتقد و حساس به کوچکترین حرکت های همسرش، ولی در مقابل دیگری هیچ اصولی را قبول ندارد و پایبند به هیچ خطی در زندگی اش نیست! مطمئنا این دو نفر هیچ وقت آب شان در یک جوب نمی رود...
این قضیه بالا پایین زیاد دارد، و جای حرف زیاد... خیلی دوست دارم نظرات و تجربیات شما را هم بشنوم...
کلمات کلیدی : خواستگاری، ملاک ازدواج، تفاهم، ازدواج موفق، ظاهر، اصول
