سلام هشتاد و هشت، خداحافظ بانوی سال ها

سلام

خیلی دوست داشتم عید نوروز را تبریک بگویم؛ یعنی تبریک بنویسم! اما هر چه می‌کنم رحلت همسر امام – رحمه الله علیه- خیلی ذهنم را مشغول کرده. بدتر از همه اینکه غیر از آن نامه‌ی معروف امام به همسرشان و روایاتی که شفاهی شنیدم هیچ چیز از ایشان نمی‌دانم. اینجا حتی هیچ کتابی در مورد امام ندارم.

همه‌اش دارم تصور می‌کنم در طی این سالیان بر سر همسر امام چه‌ها گذشته. چیزهایی که از انقلاب خواندم را با خودم مرور می‌کنم. سخنرانی‌های امام، تبعید امام، شهادت آقا مصطفی، بازگشتشان به ایران، پیروزی انقلاب، رحلت امام و بعد دولت‌هایی که یک به یک آمدند و هر کدام نسبت به دیدگاه‌های امام مواضع خاصی داشتند. به این فکر می‌کنم که همسر امام در هر کدام از این اتفاقات چه می‌کردند.

اینکه می‌گویند در همه‌ی مراحل همراه امام بودند دقیقا یعنی چه؟!  یعنی فقط مشکلات زندگی را با سکوت و خودخوری تحمل می‌کردند، پشت سر آقاشان راه رفته و مواظب خورد و خوراکشان بودند؛ یا اینکه با آگاهی از جریان‌های امام و انقلاب به ایشان مشورت می‌دادند و پایگاه تقویت روحیه‌ی امام در منزل بودند؟!

باورش برایم سخت است که همسر امام فقط منبع شارژ جسمی خانواده‌شان باشد و مقام معظم رهبری اینقدر ازشان تعریف کنند.

 هشتاد و هشت زیبایی را برایتان آرزومندم.