عاطفه های کاغذی

نویسنده مطلب: گل پر
داشتم از خونه می رفتم بیرون که نگاهم به گوشه ی آینه افتاد، این طور نوشته بود:
دخترم ، گلم، وقتی از مدرسه برگشتی لیست خریدی رو که برات گذاشتم رو بردار و برای خونه خرید کن، می بوسمت .

منم خودکار رو از توی کیفم در اوردم و پایینش نوشتم:
مامان گلم، چشم، موقع برگشت با گل پر می رم فروشگاه نزدیک خونه و چیزهایی رو که گفتی می خرم، مامان خیلی دلم برات تنگ شده، پس کی می شه ببینمت...
غروب که از مدرسه بر گشتم، وسائلی رو که خریده بودم گذاشتم توی اشپزخونه، تا اومدم بر گردم، دیدم مادرم روی در یخچال کاغذی چسبونده و روش نوشته:

دخترم، عزیزکم، منم دلم برای چشمای قشنگت تنگ شده، ولی اینقدر خسته بودم که رفتم خوابیدم، ساعت دوازده شب هم به جای یکی از همکارام باید برم بخش بیماران قلبی شیفت بدم، فردا حتما می بینمت، شبت خوش عزیزم.

منم دست از پا درازتر یه چیزی برای شام درست کردم و منتظر شدم پدرم از سر کار برگرده و باهم شام بخوریم، بعد از خوردن شام منم رفتم خوابیدم، صبح که از خواب بیدار شدم تا برای رفتن به مدرسه آماده بشم، دیدم مادرم سفره صبحانه رو با خوش سلیقه گی چیده، و دوباره کاغذی رو دیدم که روی میز صبحانه گذاشته شده بود و روش نوشته بود:
دختر گلم، صبحانه ات رو حتما بخور و به مدرسه برو،نکنه یه وقت ضعف کنی، من صبح زود برگشتم و الان خسته ام و می رم بخوابم، از همین جا می بوسمت گلکم.

تقریبا این شده کار هر روز ما، من برای اون می نویسم و اون برای من، من برای اون می نویسم دلم برات تنگ شده و اون برای من، بعضی موقع ها میشه که یک هفته نمی تونم ببینمش...

وقتی کودک پا به این دنیا می ذاره فقط ذهنی پر از خالی رو همراه خود می کشه، و این مادر هستش که با کلماتی که به کار می برد اطراف کودک را به صورت زشت و زیبا برایش ترسیم میکنه، او به کودکش محبت میکنه و کودک این محبت را می فهمه...
در جایی خوندم که دانشمندان کشف کرده‌اند نوزادانی که به اندازه‌ کافی از مهر و محبت مادری بهره نمی‌برند، در بزرگسالی ترسو، پرخاشگر و خشن، و آنهایی که مهر مادری بسیاری را تجربه کرده‌اند، مهربان‌تر، شجاع‌تر و اجتماعی‌تر می‌شوند. 
و همچنین شیری که کودک از آن می خورد فوق العاده در کودک اثر می گذارد، حتی یکی از دوستانم با مشغله های کاری که داره، میگه من تا پسرم سه سالش نشه حاضر نمیشم که اون رو به مهد کودک یا شیرخواه گاه بفرستم! از این موارد زیاد شنیدم و دیدم ...
 با این همه اوصافی که برای مادر و مهر مادری بیان میشه و همه روانشناسان هم بهش معترف هستند، فقط یک سوال در ذهنم می زنه که ، اگر من بخاطر منافع خودم فرزندم رو از بچگی توی شیرخوار گاه بزارم و اونجا بزرگ بشه و در کودکی هم به مهد بفرستمش، و بعدش هم که به مدرسه میره و به مراقبت چندانی نیاز نداره، این بچه ی من فردا چه جوری آدمی میشه؟!
زنان آلمانی: آونگ بین پیشرفت شغلی و بچه‌داری