اگر من وزیر بهداشت بودم!

امروز قرار بود استاد فقه مان طرز کفن کردن را به ما آموزش دهد، همگی به اتاقی رفتیم و یک نفر داوطلب شد برای میت شدن!
ایشان قبل از شروع به کار، اول واجبات موقع مردن را ذکر کرد، اینکه موقع احتضار حتما پاهایش رو به قبله باشد، و خوب نیست موقع مردن شخص، خودتان را روی سینه اش بیندازید!
صحبت های خیلی زیادی کرد و دل استادمان خیلی پر !
می گفت اگر من وزیر بهداشت شوم اولین کاری که می کنم این است که، تصویب کنم هر پزشکی که فارغ التحصیل شود حتما یک دوره فقه و احکام شرعی اش را هم ببیند، چون داخل بیمارستان ها خیلی راحت کارشان را انجام می دهند و دریغ از اینکه این کار حرام است و یا واجب!

خیلی از پزشکان چون از مسائل شرعی خود بی اطلاع هستند خیلی از مسائل را مراعات نمی کنند و خیلی راحت با بیمارشان بر خورد می کنند، در معاینه کردن توجه ندارند که تا چه حد مجاز هستند پیش بروند، پرستاران هم که به تبع وظیفه شان موقع نظافت و یا تزریقات خیلی راحت با مرد ها و زن ها در تماس هستند ! این در حالی ست که این کارها از عهده هم جنس خود بیمار هم بر می آید و اصلا لزومی به این همه اختلاط نیست!
و یا خودتان میدانید رو به قبله قضای حاجت انجام دادن حرام است ولی سیستم بیمارستان ها طوری ست که اصلا به این موارد توجه نشده و بیمار بر روی تخت راحت کارش را میکند غافل از اینکه رو به قبله است!
و اتاق های سی سی یو و ای سی یو را طوری تنظیم نکرده اند که وقتی بیمار خدایی ناکرده اتفاقی برایش افتاد رو به قبله و راحتی جان تسلیم کند! و موقع احتضار کارهای واجب را برای محتضر انجام دهند.

نا سلامتی اینجا کشور اسلامی ست، باید کمی با کشورهای اروپایی و غربی فرق داشته باشد یا نه! اصلا همه ی دروس دانشگاهی باید ملازم رشته ایی که می خوانند احکام شرعی اش را هم بیا موزند.

داشتم قوانینی که به تصویب رسیده رادر اینجا می خواندم، این همه قانون ولی چرا هیچ کدام رعایت نمی شود؟! این همه در مورد اخلاق پزشکی و موازین حقوقی و شرعی در دینمان بیان شده است، چرا پزشکان ما نباید از آن اطلاع داشته باشند؟!

خیلی از بیمارستان اصلا نیروی متخصص زن ندارند، ارتوپدی، ارولوژی، جراحی عمومی ... ، برای همین برای کوچکترین کارها مجبورند به مردها مراجعه کنند، این نامناسب بودن گزینش پرسنل بیمارستان ها هم خودش کلی جای بحث دارد که چرا خیلی از رشته های پزشکی ما با کمبود نیرو و بعضی دیگر با ازدیاد نیرو مواجه هستند، که همه اش بر میگردد به نوع پذیرش دانشگاه ها!

وقتی انقلاب اسلامی پیروز شد، مردم نگاهشان بیش از بیش به احکام و مسائل شرعی معطوف شد، در همین راستا بیمارستانها هم از این قانون مستثنی نبودند، بعد از انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها، در رعایت مسائل شرعی در بیمارستان ها تغییر محسوسی ایجاد شد، چون قبلا اصلا نامی از دین برده نمیشد برای همین این تغییرات به وضوح به چشم می آمد، ولی اکنون با گذشت سی سال در اکثر بیمارستانهای کشور به این مقوله اصلا توجهی ندارند! و خیلی راحت با بیمارانشان رفتار می کنند!

لینک مرتبط :‏ تحقیقی در مورد تطبیق امور فنی پزشکی با موازین شرع مقدس