گزارشهای سایه، سایه ای از ابهام وضعیت زنان
نویسنده مطلب: گل‌دختر
امسال؛ یعنی امسال ِ میلادی (2009) بالاخره نمایندگان جمهوری اسلامی ایران اجازه حضور در اجلاس بین‌المللی کمیسیون مقام زن را پیدا کردند.
کمیسیون مقام زن با حروف اختصاری CSW یکی از کمیسیونهای اصلی و کارکردی شورای اجتماعی و اقتصادی سازمان ملل (ECOSOC) منحصرا به سیاست گذاری در زمینه پیشرفت زنان اختصاص یافته است،و بدنه اصلی سیاست گذاری جهانی در این موضوع است .
هر سال دولتهای عضو در مرکز سازمان ملل در نیویورک گرد هم می آیند تا مراحل پیشرفت زنان ،چالشهای هویتی ،جایگزین کردن استانداردهای جهانی و تنظیم خط مشی های واقعی و محسوس برای ارتقاء و بهبود وضعیت زنان در سراسر جهان راارزیابی کنند.
گزارش‌هایی که در همچین اجلاس‌هایی برگزارمی‌شوند دو دسته هستند. یکی «گزارشهای رسمی» که از طرف نهادهای رسمی و دولتی کشورها ارائه می‌شود. نمایندگان ایران در سال‌های 85 و 86 اجازه‌ی حضور در اجلاس و در نتیجه ارائه‌ی گزارش رسمی از وضعیت زنان ایران را نداشتند.
نوع دیگری از گزارش‌ها معروف هستند به «گزارشهای سایه». این توضیحات از طرف تشکل‌های غیردولتی که دارای مقام مشورتی سازمان ملل هستند ارائه می‌شود. مقام مشورتی سازمان ملل برای تشکل‌های غیردولتی امتیازی است که از طریق مکاتبه با سازمان ملل متحد، کسب اعتماد و برآوردن خواسته‌های آنها بدست می‌آید.
خیلی سعی کردم از طریق جست‌و‌جو در اینترنت دقیقا مراحل کسب رتبه‌ی مشورتی سازمان ملل را کشف کنم. مخصوصا اینکه در خبری خواندم کارگاه آموزشی کسب مقام مشورتی هم در جاهایی از کشورمان برگزار شده... ( این پرونده هنوز باز است و دنبال پیدا کردن مراحلش هستم.)
کسب مقام مشورتی «کار هرکس نیست». حکما باید ویژگی‌های مطلوب سازمان ملل را داشته‌باشند. درخبرها خواندم که تا سال 83 تنها هشت تشکل غیردولتی ایرانی توانستند این رتبه را کسب کنند.
کسانی هم که می‌توانند هر سال در کمیسیون مقام زن شرکت کنند یا نمایندگان دولت هستند یا تشکل‌های دارای مقام مشورتی. حالا تصورش را بکنید در سال‌هایی که نمایندگان رسمی ایران اجازه‌ی شرکت در این کمیسیون را نداشتند تشکل‌های غیردولتی که درصدی از آنها سلطنت‌طلب، منافق و ... بوده‌اند چه اندازه در مورد وضعیت زنان در ایران سیاه‌نمایی کرده‌اند. گزارش‌هایی از موضوعات خاص در مناطق خاص، یکسونگرانه و در جهت اهداف سازمان ملل. مثلا آمارهایی که از خودسوزی زنان،خشونت علیه زنان و جنبش‌های آنها ارائه شده‌بود از این قبیل بوده که سر و صدای زیادی در جهان ایجاد کرد. طبیعتا این سازمان‌ها به خاطر محدودیت‌های تشکل‌های غیردولتی امکان آمارگیری جامع برای آنها وجود ندارد.
چون گزارش های سایه توانایی ارائه صحیحی از وضعیت زنان در کشور را ندارند بنابراین حضور نمایندگان رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران نقطه روشنی است که می تواند بهتر وضعیت زنان را در سطح بین الملل تبیین کند.
معرفی کمیسیون مقام زن
نقش سازمان‌های بین المللی غیردولتی
Commission on the Status of Women
گزارش‌هایی که در همچین اجلاس‌هایی برگزارمی‌شوند دو دسته هستند. یکی «گزارشهای رسمی» که از طرف نهادهای رسمی و دولتی کشورها ارائه می‌شود. نمایندگان ایران در سال‌های 85 و 86 اجازه‌ی حضور در اجلاس و در نتیجه ارائه‌ی گزارش رسمی از وضعیت زنان ایران را نداشتند.
نوع دیگری از گزارش‌ها معروف هستند به «گزارشهای سایه». این توضیحات از طرف تشکل‌های غیردولتی که دارای مقام مشورتی سازمان ملل هستند ارائه می‌شود. مقام مشورتی سازمان ملل برای تشکل‌های غیردولتی امتیازی است که از طریق مکاتبه با سازمان ملل متحد، کسب اعتماد و برآوردن خواسته‌های آنها بدست می‌آید.
خیلی سعی کردم از طریق جست‌و‌جو در اینترنت دقیقا مراحل کسب رتبه‌ی مشورتی سازمان ملل را کشف کنم. مخصوصا اینکه در خبری خواندم کارگاه آموزشی کسب مقام مشورتی هم در جاهایی از کشورمان برگزار شده... ( این پرونده هنوز باز است و دنبال پیدا کردن مراحلش هستم.)
کسب مقام مشورتی «کار هرکس نیست». حکما باید ویژگی‌های مطلوب سازمان ملل را داشته‌باشند. درخبرها خواندم که تا سال 83 تنها هشت تشکل غیردولتی ایرانی توانستند این رتبه را کسب کنند.
کسانی هم که می‌توانند هر سال در کمیسیون مقام زن شرکت کنند یا نمایندگان دولت هستند یا تشکل‌های دارای مقام مشورتی. حالا تصورش را بکنید در سال‌هایی که نمایندگان رسمی ایران اجازه‌ی شرکت در این کمیسیون را نداشتند تشکل‌های غیردولتی که درصدی از آنها سلطنت‌طلب، منافق و ... بوده‌اند چه اندازه در مورد وضعیت زنان در ایران سیاه‌نمایی کرده‌اند. گزارش‌هایی از موضوعات خاص در مناطق خاص، یکسونگرانه و در جهت اهداف سازمان ملل. مثلا آمارهایی که از خودسوزی زنان،خشونت علیه زنان و جنبش‌های آنها ارائه شده‌بود از این قبیل بوده که سر و صدای زیادی در جهان ایجاد کرد. طبیعتا این سازمان‌ها به خاطر محدودیت‌های تشکل‌های غیردولتی امکان آمارگیری جامع برای آنها وجود ندارد.
چون گزارش های سایه توانایی ارائه صحیحی از وضعیت زنان در کشور را ندارند بنابراین حضور نمایندگان رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران نقطه روشنی است که می تواند بهتر وضعیت زنان را در سطح بین الملل تبیین کند.
معرفی کمیسیون مقام زن
نقش سازمان‌های بین المللی غیردولتی
Commission on the Status of Women
کلمات کلیدی : سازمان ملل، تشکل غیردولتی، کمیسیون مقام زن، مقام مشورتی
