اینبار حرف از یک نفر نیست

نمی دانم چقدر در مورد کاروان بین المللی «الی بیت المقدس» شنیدید.

کاروانی که بیش از 100 کشور دنیا از ادیان و مذاهب گوناگون که وجه مشترک همگی ایشان ضدصهیونستی بودن آنهاست دور هم جمع شدند تا در 30 مارس 2012 به سمت قدس حرکت کنند. و مساله «حق بازگشت آوارگان» را از طریق همراهی ملت ها در حرکت به سمت قدس از سطح نظری به عرصه میدانی بکشاند و مساله آزادی قدس شریف را از طریق همراهی نمایندگان افکار عمومی سراسر جهان در افکار عمومی دنیا برجسته کند.

در طی این مدت، شور ذوق وصف نشدنی در بین تمام کسانی که تلاش کردند تا این حرکت شکل بگیرد نمایان بود.

خواننده ای بخاطر این حرکت ترانه اختصاصی تولید می کرد، دیگری انواع کاریکاتور را می کشید تا فضاسازی قبل از حرکت شکل بگیرد، آن یکی خبرها را رصد می کرد، یکی دیگر طرح های مختلفی برای این حرکت می کشید و هدیه می کرد به این کاروان، گروه های مختلفی کلیپ تولید می کردند و منتشر می کردند، هر کسی هم در اینترنت فعال بود شروع می کرد به فعالیت در پیج های مختلف در فیس بوک و ...

همه ی اینهایی که گفتم به چندین زبان و توسط عاشقان آزادی بشریت در سرتاسر دنیا انجام می شد. عاشقانی که زمزمه ی لب شان همگی شده بود شهادت شهادت شهادت ...

شور و شوق بچه ها اینقدر پر حرارت بود که ماه ها قبل بدن رژیم صهیونیستی را به لرزه در آورد، بطوری که این رژیم غاصب شروع کرد به رصد اخبارهای کاروان و انتشار مقالاتی ضد این حرکت، و مثل همیشه کسانی را که  در این طرح همکاری می کنند را متهم کرد به تروریست بودن! و سوابق شان را بررسی کرد!

هفته ی گذشته ایران میزبان کاروان آسیایی این حرکت بزرگ بود، کاروانی متشکل از 20 کشور آسیایی!

حضور و صحبت های بچه های کاروان آسیایی یک طرف، شور و شوق مردم ایران و استقبال گرم شان در شهر های زهدان، قم، تهران، تبریز و ... طرف دیگر!

در این مدتی که بچه ها میهمان ایران بودند، اینقدر صحبت های پرحاشیه و پرخاطره برایمان گذشت که هر کدام برای خودش دنیایی از حرف ناگفته ست.



بچه های گروه مرسی اندونزی، خانم های کشمیری و در دل های آنان، ترفندهای اجازه گرفتن دختران هندی از خانواده شان برای پیوستن به این کاروان، طرز تفکر هندو ها از فضای ایران، صحبت های اقایان تاجیکستان و آذربایجان در مورد فضای کشورشان، تلاش گزارشگران تلویزیون دهلی نو برای به تصویر کشیدن چهره ی واقعی ایران و تهیه گزارش های مختلف، شعارهایی که بچه ها به زبان های مختلف می دادند در حالی که اکثرشان به زبان دیگری آشنایی نداشتن! اشک ها و دعاهای شبانه ی جوان اندونزیایی برای دیدار با رهبر، و ...

اینبار حرف از یک نفر نیست، اینبار حرف از میلیون ها انسان آزاده ست که بدون هیچ سلاح و خشونتی به سمت مرزهای فلسطین برای آزادی قدس حرکت می کنند....

لحظه لحظه پشت صحنه های این کاروان را می توانید از این لینک دنبال کنید.

عکس های حضور کاروان در ایران را در ادامه مطلب ببینید.
ادامه مطلب...


کلمات کلیدی : فلسطین، اسرائیل، کاروان الی بیت المقدس، دختران آسیایی، زنان کشمیری، طه حسنی

نگذارید با شما نیز چنین کنند

به مناسبت هفده دی ماه، امروز حوزه مان برنامه ای تدارک دیده بود و مهمان برنامه خانم مسلمان شده ترکیه ایی ، ساعت ده برنامه شروع میشد، با عجله از کتابخانه خودم را به سالن اجتماعات رساندم تا به مراسم برسم، داشتم از پله ها بالا می امدم، مسئول فرهنگی دانشگاه جلویم را گرفت، و از من خواست به عنوان مجری با مهمان پشت میز بنشینم، سوال بپرسم او هم جواب دهد! (ای کاش از قبل خبرم می دادند!) همین شد که نه سوالات من درست دندانگیر بود و نه آن چه میخواستم از آب در آمد...

حرفهای زهرا شباهت، مسلمان شده ترکیه ایی که الان هم حوزه میخواند و هم دانشگاه، خیلی شنیدنی بود. از مسلمان شدن و شیعه شدنش گفت، این که با چند تا ازدوستان دختر و پسر با هم به دنبال دینی برای پیروی می گشتند، و بعد از تجربه کردن مذاهب مختلف اخر تشنه ی عقاید شیعه شدند.

وقتی از او پرسیدم وقتی بار اول حجاب گرفتید برایتان سخت نبود؟ خیلی کوتاه گفت: " آدم وقتی به چیزی علاقه مند شود نه تنها برایش سخت نیست بلکه شیرین هم هست. اعتقاد داشتم به اینکه حجاب شخصیت آدم را بالا می برد و واقعا هم این حس را داشتم و الان با تمام وجود دوستش دارم..."

می گفت همسرش پژشک است و یک سال زودتر از اون شیعه را شناخت و به ایران آمد..."خانواده ام مرا به اختیار خودم گذاشته بودند ولی برادرهایم چون شغل شان دولتی بود مرا از خود طرد می کردند چون برایشان گران تمام می شد و ممکن بود شغلشان را از دست بدهد. بخاطر حجابم هم دیگر نمی توانستم درس بخوانم..."

از او در مورد دخترانی پرسیدم که اسلام منهای حجاب را قبول دارند ... "وقتی من میخواستم شیعه شوم، حاج اقای روحانی به من گفت، اگر شیعه شوی مسئولیت دارد، مسئولیت می اورد، تمامش را برایم باز کرد، همه را دیدم و پذیرفتم، ما یا نباید دین را بپذیریم و یا اگر می پذیریم باید مسئولیتش را هم قبول کنیم..."

در مورد حجاب ایرانی پرسیدم، یعنی وقتی جواب داد آب شدم ... "چادری ایرانی می پوشند با مانتو کوتاه، این چادرها را هم مدام باد می زند و یا از سرشان می افتد، این فقط خود گول زدن است، خیابان نه برفی ست و نه بارانی، خانم با چکمه ساق بلند و شلوار و پالتو کوتاه پوشیده، این ها می خواهند خودشان را شبیه غرب کنند. غرب دارد کار میکند و خوشحال است از اینکه توانسته مانتوهای شما را یک وجب کوتاه و مقنعه هایتان را تبدیل به روسری های کوتاه کند...
الان روی پول های ما نمونه اش مشخص است، زن چادری که چادرش را می اندازد و باحالت عریان به سوی آتاتورک می رود...
غرب با کشور ما این کار را کرد، نگذارید آینده کشور شما مثل ما شود..."

و مدام می گفت این حجاب شما و مادرهای شما بود که نگذاشت دشمن به شما نفوذ کند...
می گفت "دشمن می خواهد از طریق حجاب ما وارد شود، او نه از اسلحه ما می ترسد و نه از تشکیلات ما، اینها از حجاب ما و از ولایت فقیه ما می ترسند، دشمن می خواهد حجاب ما را بگیرد، چون اگر توانست حجاب را بردارد چند سال بعد مطمئن باشید  هویت ما را هم به دنبالش خواهد برد..."

برایم جالب بود از شهدای ما و از انقلاب ما می گفت، می گفت "من مدیون خون شهدای شما هستم، اگر شهدای شما نبودند من نمی توانستم به همین راحتی به ایران بیایم و درس بخوانم. من در کشور خودم صدبرابر از لحاظ مادی راحت تر هستم، خانه و اموال دارم، ولی بخاطر حجابم و اینکه درس بخوانم وارد ایران شدم..."

خطاب به جوانهایی که به اروپا فکر میکنند می گفت فکر میکنید آنجا چه خبر است؟ آنها رفتند و دارند بر می گردند، انها دیدند به بن بست خوردند، غرب دارد بر می گردد، من با خانم هایی که اسرائیل هستند ارتباط دارم، می گویند آنجا درسهای شیعه شناسی می خوانند...

آنچنان در صحبت هایش از شیعه و عقایدش می گفت که دهان آدم ناخوآگاه شیرین میشد...

حرفهای زیادی زد، هم از خودش ، هم از تحقیقات و فعالیت هایش در جاهای مختلف (روزنامه، ماهواره، دانشگاه ها، مشاوره ...) اینکه چرا اسمش را زهرا گذاشت، از محیط کاملا بسته ترکیه، از آزادی هایی که ایران به او داده و ...

در انتها به عنوان حسن ختام جلسه خاطره ایی از درویش ترک برایمان گفت که خلاصه اش این شد...

آقایی با نام درویش بود از کشور ترکیه که در شهر برلین المان زندگی می کرد..." تا ان زمان نه از حجاب چیزی می دانستم و نه از اسلام. روزی که از خیابان های المان عبور میکردم خانمی را دیدم، پشت سرش قدم به قدم رفتم، یک لحظه خانم برگشت و به من گفت آقا از من چه می خواهی؟ به او گفتم شما فرشته ایی؟ انسانی؟ بشری؟ از کجا آمدی؟ و جواب داد ایرانی ست و بخاطر معالجه شوهرش که جانباز شده به آلمان امده اند.
من هم با شوهرش اشنا شدم، پیگیر کارهایم بودم و چندماه بعد به ایران سفر کردم و در مدرسه ولی عصر تبریز مشغول به درس خواندن شدم و شیعه شدم..."

این اقای درویش ترک دوماه بعد درخواست اعزام به جبهه می رود و همان جا هم شهید میشود، الان مزارش در بهشت زهرای تهران است...

خواهران من، فقط چادر این خانم، بدون اینکه او حرفی بزند، جوانی را که در اوج گناه بود را بهشتی کرد.
ارزش چادر خودتان را بدانید، آمریکا که از شما می ترسد، از همین حجاب و چادر شماست که می ترسد، نگذارید آینده کشور شما مثل ما شود...

فردا روز قدس است

نویسنده مطلب: گل پر
فردا روز قدس است
روز بر پایی ارزش هاست

فردا روز قدس
ارزشها یاد آوری می شود

فردا روز قدس
ارزشم را بر پا میکنم

فردا روز قدس
به سهم خودم
 چادرم را محکم می گیرم
و این را
همان تو دهنی محکمی می خوانم
که به اسرائیل و دنیای غرب خواهم زد

فردا روز قدس
ارزشها بر پا میشود

اسرائیل: «قانون حق است؛ اما برای همسایه»

بیست روز از تهاجم اسرائیل به غزه می‌گذرد. شمار کشته‌ها از هزار نفر گذشته‌است. بیش از یک سوم شهدا زنان و کودکان هستند. اعتراض‌های زیادی در سراسر دنیا به این حمله شده‌است؛ اما هنوز بسیاری هم در سکوت به رتق و فتق امورات خودشان مشغولند. فمینیست‌هایی که برای اعدام، سنگسار، حضور در ورزشگاه‌ها و ... جنجال به پا می‌کردند الان گوشه‌ای نشسته‌اند و فقط کمی صدای پچ‌پچشان می‌آید. کمپین یک میلیون امضا که می‌خواست آرمانشهری را برای زنان بنا کند، کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان که مثلا می‌خواست پرچم فتح مساوات را در کشورهای ملحق شده بر زمین بکوبد همگی در سکوتی مرگبار به سر می‌برند.
اگر بخواهیم از دید یک صهیون معتقد به دنیا نگاه کنیم باید بهشان حق بدهیم که خروار خروار خانه خراب کنند و مردم بی‌گناه را زنده به گور کنند و ککشان هم نگزد. وقتی در تعالیمشان آمده که «نجات دادن غیریهودی حرام است حتی اگر هم دیدید در چاهی افتاده‌است باید فورا سنگی بر در آن چاه بگذارید!» یا اینکه «هرچه غیر یهودی دیدید به اندازه‌ای که در توان شماست به قتل برسانید. اگر چنین امری در توان یک یهودی باشد و انجام ندهد مرتکب خلاف شده‌است. به قتل رساندن مسیحی ثواب دارد. حال اگر کسی نمی‌تواند او را بکشد حداقل مقدمات قتل او را فراهم نماید.»(1) پس بهشان حق بدهید که با تانک و تفنگ و بمب‌های فسفری به فرایض دینی‌شان عمل کنند و شاید هم ازینکه مدتی نتوانستند یهودی خوبی باشند ناراحتند!
زنان و مادران بی‌گناهی در این تهاجم وحشیانه کشته می‌شوند. ( شاید همین الان که من در آرامش و سکوت مشغول نوشتن هستم و شما مشغول خواندن) اما از دست مجامع بین‌المللی و کنوانسیون‌ها و معاهدات کاری ساخته نیست. آن همه فریاد دفاع از حقوق زنانادامه مطلب...


کلمات کلیدی : غزه، اسرائیل، تجارت سکس، قاچاق زنان، کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان، زنان، جنگ، فمینیست

کودکان حامی غزه