در باب شباهت الاغ و دوچرخه
نویسنده مطلب: گلسا
سلام
البته معمولا رسم نیست در ابتدای پست وبلاگی به خواننده سلام کنند، اما چون‌که یک جورهایی توی این وبلاگ تازه‌وارد محسوب می‌شوم، گفتم سلام کنم که هم عرض ادب کرده باشم و هم توجه‌تان را به تازه‌وارد بودنم جلب کنم! در واقع این تازه‌وارد، همان کوثر دنیای راه راه است که در بدو ورود به وبلاگ گلدختر، لباس گلسا را پوشیده! و اما اولین مطلب گلسا در گلدختر...
بسم‌الله
بعضی دوستان، بیخودی دنبال بهانه‌اند برای برچسب زدن به دولت خدمتگزار. یکی‌ش همین که هی از خدمات دولت درباره‌ی زنان می‌پرسند و دولت را متهم به بی‌اعتنایی نسبت به بانوان میکنند.
سلام
البته معمولا رسم نیست در ابتدای پست وبلاگی به خواننده سلام کنند، اما چون‌که یک جورهایی توی این وبلاگ تازه‌وارد محسوب می‌شوم، گفتم سلام کنم که هم عرض ادب کرده باشم و هم توجه‌تان را به تازه‌وارد بودنم جلب کنم! در واقع این تازه‌وارد، همان کوثر دنیای راه راه است که در بدو ورود به وبلاگ گلدختر، لباس گلسا را پوشیده! و اما اولین مطلب گلسا در گلدختر...
بسم‌الله
بعضی دوستان، بیخودی دنبال بهانه‌اند برای برچسب زدن به دولت خدمتگزار. یکی‌ش همین که هی از خدمات دولت درباره‌ی زنان می‌پرسند و دولت را متهم به بی‌اعتنایی نسبت به بانوان میکنند.
یادشان رفته همین چند روز پیش بود که آقای مشاور رئیس‌جمهور گفتند: «چطور در زمان گذشته زنان ما وقتی سوار الاغ می‌شدند، مشکلی نداشت، ولی اکنون سوار دوچرخه شدن مشکل دارد؟ این مشکل، یک مشکل فرهنگی است که باید برطرف شود و باید این زمینه را فراهم کرد که زنان بتوانند با دوچرخه و موتورسیکلت مثلاً به محل کار خود بروند.»(+)
این دوستان این را هم که می‌شنوند، می‌گویند چرا ایشان دوچرخه را با الاغ مقایسه کرده‌اند و با این کار به دوچرخه‌ی محترم توهین کرده‌اند؟!
خب اگر الان را با قبل مقایسه کنیم طبعاً به جای کالسکه، اتومبیل می‌گذاریم و جای الاغ هم دوچرخه. البته منصفانه است اگر جای اسب هم موتورسیکلت بگذاریم. تازه این که دوچرخه و الاغ را با هم مقایسه کرده‌اند، توهین به دوچرخه است یا به الاغ بیچاره که بدون در نظر گرفتن اصالت میهنی‌اش او را با یک مشت آهن‌پاره‌ی اجنبی قیاس کرده‌اند؟!یکی دیگر از دوستان هم به این قیاس معترض بود، از این جهت که «قدیم که زن‌ها سوار الاغ می‌شدند، چهارتا دامن پایشان بوده، اینطور نبوده که با یک مانتوی کوتاه و شلوار جین بپرند بالای الاغ!» این درست؛ اما آخر الاغ‌ها که چرخ نداشته‌اند تا پَر دامنت توی آن گیر کند و نقش زمین بشوی! طبیعتاً چرخ‌های دوچرخه یک پوشش دیگر، غیر از دامن را می‌طلبد.
بعضی هم می‌گویند: «می‌توانید توی پیست‌هایی که مخصوص بانوان ساخته‌اند سوار دوچرخه بشوید و ورزشتان را هم بکنید؛ چه اصراری است که حتماً بیایید توی خیابان ویراژ بدهید؟». بله، پیست ساخته‌اند؛ اما مگر آدم صرفاً برای ورزش سوار دوچرخه می‌شود؟ خود مشاور محترم هم گفته‌اند زنان می‌توانند دوچرخه سوار بشوند و بروند «محل کارشان»! حالا آدم هر چی هم توی پیست دوچرخه‌سواری رکاب بزند که به محل کارش نمی‌رسد!
اگر قرار باشد به صحبت آقای مشاور اعتراضی هم بشود، باید به این بخشش معترض بود که گفته‌اند بانوان سوار موتورسیکلت بشوند. خب موتور وسیله‌ی نقلیه‌ی پر خطری است؛ دست من باشد آقایان را هم از سوار شدن به آن نهی می‌کنم، چه برسد به خانم‌ها! علاوه بر این، ایشان درباره‌ی دوچرخه‌سواری زنان کارمند صحبت کرده‌اند و گفته‌اند که با آن می‌توانند به سر کارشان بروند، اما هیچ اشاره‌ای به زنان غیر کارمند نکرده‌اند که آیا می‌توانند با دوچرخه مثلاً به بازار بروند؟!
کلمات کلیدی : زنان، زن، دوچرخه سواری، الاغ سواری، پیست، ورزش، دولت
