که درین مهریه برتر باشیم

شاید اوایل فکر می کردم مهریه 14 سکه فقط مال کسانی هست که می خواهند پیش مقام معظم رهبری عقدشان خوانده شود. من هم مدتی به همین آرزو بودم؛ ولی متاسفانه زمان ازدواجم دیگر آقا برای کسی خطبه نمی خواندند.

 دلیلی برای مهریه بالا گفتن نداشتم؛ چون همه می دانند و می گویند «کی داده کی گرفته!» نمی خواستم با مهریه بالا خودم را بدنام کنم و به زور به اطرافیان بقبولانم که حواستان باشد شأن من خیلی بالاتر از این حرفهاست. مهریه بالا را یک جور کلاس گذاشتن کاذب می دیدم که خانواده دختر می خواهند با این کار داماد را تهدید کنند که اگر دست از پا خطا کنی مهریه را اجرا می گذاریم و بدبخت می شوی! البته از حق نگذریم تا حدی هم موثر هست. مثلا عروس های مهریه بالای فامیل، بیشتر ناز می کنند و همه فامیل ترس دارند که مبادا از چیزی برنجند و خدای نکرده مهریه را اجرا بگذارند.

اگر می خواستم فقط به حساب شغل پدر، مدل زندگی و شرایط ظاهری خودم نرخ مهریه بگویم منعی برای چندهزار سکه هم نبود. اینطور نیست که خانواده های ثروتمند دخترشان هم مارک دار و گران قیمت باشد و خانواده فقرا دخترشان را در حراجی شوهر بدهند! اگر عمیق تر به موضوع مهریه نگاه کنیم می بینیم که جنبه مادی کمترین وجه قضیه هست؛ یک تیر و دو ..که نه، چندین نشان است!

من برای انتخاب مهریه ام سه اعتقاد اصلی داشتم:

 
1-مهریه در اصل به معنای هدیه داماد به عروس هست. خدا به دامادها گفته  به عروس خانم هدیه بدهند و این خانوم هست که می تواند حدود هدیه اش را مشخص کند. کی می شود «هدیه» را به زور دادگاه، عاشقانه تقدیم کرد؟ «مهرها را سنگین نگیرید. مهر و محبت را باید خداوند مهربان فراهم آورد.» (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم) هرچه نرخ مهریه ها بالاتر می رود از اصل هدیه دادن عاشقانه عدول می کند و ازدواج را می کند معامله. انگار که دختر خانوم اتیکت قیمت خورده باشد و داماد مشتری که تازه نقد هم ندارد و می خواهد چک و سفته بدهد! من هدیه می خواستم نه پول زور!

2- به نظر من حتی با دید معامله، 14 سکه نقد بهتر است از 1000 سکه نسیه آن هم به زور دادگاه و دادخواست و قسطهای چندین ساله. من که از همان اول خیلی جدی گفتم اهل نسیه و کی داده کی گرفته نیستم و خب از همان ماه اول بعد از عقد شروع کردم به گرفتن مهریه ،هدیه، ام.

3-مهریه یعنی اینکه داماد از روی علاقه به همسرش چیزی که در چنته دارد تقدیم کند. کجا گفته اند که مهریه فقط مادی هست که ما اینقدر فقط داریم روی عدد و رقمش چانه می زنیم؟ زشت است... مسلمانیم خیر سرمان.در حکایات هست که زمان پیامبر-صلی الله علیه و آله و سلم-  آموزش قرآن به زوجه هم مهریه بوده است. یا در قرآن می خوانیم که مهریه دختر حضرت شعیب این بوده که موسی-علیه السلام- چند سالی برای حضرت شعیب کار دامداری کند. اگر می خواهید بدانید داماد چند مرده حلاج است به نظرم بهتر است مهریه را از جنسی قرار دهید که فقط خود داماد از عهده اش بر بیاید؛ نه اینکه صاف دستش را بکند در جیب پدر و هیچ زحمتی برای هدیه دادن به همسرش متقبل نشود. هدیه برای زوجه شیرین است؛ چون می دانه همسرش «تلاش» کرده تا آن هدیه را تقدیمش کرده.

مهریه می تواند به زندگی جهت بدهد. این را البته بعد از انتخاب مهریه ام فهمیدم و بسیار هم از انتخابم خوشحالم. البته هر کس مهریه را می شنود می گوید بیچاره داماد! نقدش کم است و غیرنقدی اش چندین ماده و تبصره دارد. چه مصیبتی داشتیم سر توضیح مهریه برای مراسم عقد و ثبت محضری و هر کسی که ازمان می پرسید حالا مهریه تان چقدر هست؟!

 
من مهریه ام را دوست دارم. خیلی هم دوست دارم. هم قرآن مبارکش را؛ هم 14 سکه ای که به برکت چهارده معصوم – علیهم السلام- هست؛ هم 14 سفر زیارتی به مکه و کربلا و مشهد؛ هم 110 سخنرانی دینی که همسر تعهد کرده در موضوعات سیاسی- اجتماعی خطابه کند (تقریبا 10 تایش ایراد شده)؛ هم 5 کتابی که قرار است بنویسد و یکی اش هم درباره ازدواج آسان است؛ هم حفظ کل قرآن!

(البته یک تشکر هم ویژه به آقای همسر بدهکارم که این مهریه شگرف را با خوشرویی پذیرفته و در حدتوانش از عهده برآمده)

مهریه حتی می تواند کارکرد تبلیغی داشته باشد. در انتخاب مهریه تان خلاقیت داشته باشید. البته نه تا این حد که بال زنبور و پوست پیاز باشد!  ببینید از همسرتان انتظار چه مدل زندگی دارید همان را به زبان مهریه از او بخواهید. اگر ارقام نجومی سکه طلب می کنید؛ ناراحت نباشید که همان را جلوی رویتان بیندازد و برود پی زندگی اش.

مدت ها بود می خواستم درباره مهریه ام بنویسم؛ اما بهانه ای نداشتم. صبح که مادرشوهرم تماس گرفتند و گفتند بروم در این  سایت ثبت نام کنم بهانه این مطلب هم فراهم شد. ( سایت باشگاه زوج آسمانی از دارندگان مهریه 14 سکه و کمتر ثبت نام می کند و برایشان برنامه هایی دارد) فکرش را هم نمی کردم روزی برسد که مادرهمسرم سوژه وبلاگم را جور کند! کاش بقیه وبلاگ نویسان هم درباره مهریه شان بنویسند؛ چه کم چه زیاد. اصلا بگذارید خودم چند نفری را که می شناسم متاهل هستند دعوت کنم:

مدیر پارسی بلاگ ( مهندس فخری)  | منبرنت( حاج آقا نجمی)| شب نوشت | بچه های قلم  | این همینه... همین | دودینگ هاوس | یک+یک=یک ( سارا مسعودی)|عاشقانه (سادات موسوی) | خاکستر سرد (ا.سادات هاشمی) | فرزند صبح ( آسیه سادات بنیادی) | مادرستان |ماه ناتمام | و باقی دوستان از قلم افتاده... 

عشق به زور سکه

جور دیگری برای ازدواج

بالاخره که باید درباره لایحه حمایت از خانواده بنویسم؛ تا همین امروز هم دیر شده. پیش تر فکر می کردم چون مجرد هستم اصولا این مسائل را نمی فهمم! که چقدر بد است اصلا در قانون حرفی از ازدواج دوم و موقت بیاید و قانون گذار هم آن را به رسمیت بشناسد.

آدم که نفس عمیق بکشد و بغض و حبش را کنار بگذارد حتما مطالب جدیدی هم دستگیرش می شود. کاش یه کارگاه آموزشی نفس عمیق برای جماعت فمینیست می گذاشتند تا کمی آرام بگیرند بندگان خدا. از طرفی اعلام برائت می کنند از جامعه مردان و اینکه زنان ما هرچه بخواهند از استعداد و تحصیلات و شغل و حتی زور بازو دارند ( و اگر ندارند پیش به سوی اینکه داشته باشند)  و خلاصه زن  می شود  نقطه ثقل تمام استعدادهای عالم؛ از طرفی اینقدر هم برای چند زنه بودن مردان  و دائم و موقت بودنش شور می زنند. خب این یک تناقض است. راستش من اگر یک فمینیسم معتقد بودم می گفتم گور بابای مردان... بروند هرچه می خواهند زن بازی کنند و خودشان را مشغول کنند. اصلا مرا چه نیازی به جنس مرد. خودم جمع تمام کمالاتم. و چه بهتر که مردان با هوس رانی مشغول شوند و زنان گوی سبقت علمی و کسب مشاغل را بربایند... و البته پر واضح است که بنده فمینیسم نیستم.

آیا ازدواج موقت مساوی شهوت رانی است؟

می تواند باشد. اینها همه بسته به شرایط است. حرف آن آقا را قبول ندارم که در مجلس گفته ازدواج موقت فقط برای لذت بردن است. ازدواج موقت مدلی از ازدواج است و ازدواج دائم هم مدلی دیگر. که هر کدام شرایط و ضوابط خودشان را دارند. شهوت رانی به تعدد همسران نیست؛ می شود مردی یک زن دائم هم داشته باشد و مدام در حال شهوت رانی باشد! می شود یعنی اینکه وجود دارد؛ اما کار شایسته ای نمی دانمش. شهوت رانی  یعنی تمام هدف ازدواج را شهوت دانستن. یک جور پرخوری بدن است و افراط در هر کاری هم که باشد خوب نیست؛ ولو حلال.

چه کسی خبردارد چند درصدمردان ازدواج دائم کرده شهوت ران هستند؟ می شود مردی زن صیغه ای داشته باشد و ماه به ماه هم سراغش نرود. البته در جامعه الان متاسفانه ازدواج موقت اینطور جا افتاده. اگر بخواهیم ازدواج موقت را مساوی شهوت بدانیم باید نیم نگاهی به شرایطش داشته باشیم. ازدواج موقت فاقد حق تمکین است در حالیکه ازدواج دائم توأم با این حق است و حتی تمکین را به عنوان حقی برای مردان دانسته. اگر ازدواجی هم بخواهد مساوی شهوت باشد ازدواج دائم است. حال آنکه اصولا ازدواج اهداف والاتر از این دارد که بخواهیم با کلمه شهوت کنار هم بگذاریمش.

ازدواج موقت هم یک مدل ازدواج است

فرض کنید جامعه ای خیالی را که اغلب زنان ازدواج موقت را ترجیح بدهند. وقتی زنان دست به یکی کنند و همه ازدواج موقت را بهتر بدانند مردان هم که اسیر تشکیل خانواده اند و چاره ای جز تن دادن به این نوع ازدواج ندارند! البته مزیتی برای مرد دارد و آن عدم وجوب نفقه است. شکرخدا که امروزه هم بیشتر زنان شاغل هستند و حتی نفقه ای که باید و واجب است مرد در ازدواج دائم بدهد گوشه ای از آن نانوشته و بی منت روی دوش زن است. چه بهتر که زنان منت نفقه را از هم سرشان بردارند! در عوضش زن، آزادی بییشتری دارد. حق تمکین و اذن خروج بی معنی می شود و بانو می شود سرور خودش! در عین حال تشکیل زندگی هم داده است. ب

له اگر در جامعه ای ازدواج دائم ارزان باشد مردان در چشم به هم زدنی مدت باقی مانده ازدواج موقت را می بخشند و می روند سراغ زن دائم زندگی! اما در جامعه مذکور اینطور نیست. ازدواج دائم فقط مخصوص زنانی هست که احتیاج مالی دارند و در عوضش حاضرند حق تکمین به مردشان بدهند. معامله ای که دو طرف راضی باشند. در ازدواج دائم زن یک مهریه می گیرد و پیش می رود تا کفن سفید؛ اما در آن مدل ازدواج موقت زن می تواند مثلا صیغه اش را دو سال یک بار تعیین کند و هر نوبت مهریه جدیدی بگوید؛ بالاخره تورم است دیگر!

خلاصه اینکه در این جامعه خیالی ازدواج موقت همراه استقلال مالی زن و آزادی بیشترش است و ازدواج دائم مخصوصا زن هایی است که نیاز مالی دارند یا علاقه ای به استقلال ماد ندارند و در عوض مردشان هم می تواند شهوت ران شود! ( بهتر است هیچ مردی نشود!)

می بینید؟ چقدر می تواند تعریف ها تفاوت کند و دنیاها متفاوت باشد. آن وقت در جامعه خیالی اگر زنی ازدواج دائم می کرد همه به حالش دل سوزی می کردند و می گفتند طفلک مجبور شده تن به ازدواج دائم بدهد تا نان شب داشته باشد!
فی الحال که بنده و میلیون ها مثل من ازدواج دائم کرده ایم و راضی هستیم و هنوز هم به لایحه حمایت  از خانواده نمره قبولی یا رد نداده ام. فقط خواستم بگویم چقدر می شود عوالم مختلفی داشت. همین!

مرتبط: لایحه حمایت از خانواده؛ از اسلام تا عرف

کی داده کی گرفته

بیمه زنان خانه دار، خانه زنان بیمه دار

در خبرها آمده که بالاخره «زنان خانه‌دار بیمه اجتماعی می‌شوند » (+) البته قصه بیمه زنان خانه‌دار از سال 1381 مطرح شده و فراز و نشیب‌هایی در مبلغ بیمه، شرایط و نوع بیمه داشته‌است (+) . زنان خانه دار می‌توانند از مزایای بازنشستگی بهره‌ببرند اما این نوع بیمه، درمان را پوشش نمی‌دهد. مغز خبر این است که:

«با توجه به حداقل دستمزد تعیین شده امسال که 264 هزار تومان است، هر زنی که بخواهد از مزایای بیمه اجتماعی زنان خانه‌دار بهره‌مند شود، می‌تواند با پرداخت ماهانه حداقل 37 هزار تومان پس از طی یک دوره 30 ساله از مستمری بازنشستگی بهره‌مند شود و درصورت فوت نیز افراد تحت تکلفش مستمری دریافت خواهند کرد.»

معمولا هروقت بخواهم درباره تفاوت دیدگاه سنتی و اسلامی در مسائل زنان یک مثال بزنم قضیه زنان خانه‌دار را مطرح می‌کنم. واقعیتش این است که از نظر اسلام انجام کارهای خانه برای زنان  اجباری نیست و خانم حتی می‌تواند بابت کارهای منزل اجرة المثل دریافت کند؛ اما چه شده که این رسم اینقدر در جامعه ما جا افتاده و هیچ دختری در خواستگاری جرأت نمی‌کند بگوید و هیچ پسری هم قبول نمی‌کند؛ دیگر گردن اسلام نیست. یکی از نواقص قانون اساسی و به نظرم اهمال علما در این است که چند و چون این عدم وجوب و پرداخت حق الزحمه را دقیقا مشخص نکرده‌اند. معمولا در مسائل زنان اینقدر صبر می‌کنند تا بالاخره فریاد خود زنان از جایی درز کند و تازه به اهمیت مسئله واقف می‌شوند.

در قانون ما تا جایی که من می‌دانم پرداخت اجرة‌المثل تنها به زمان طلاق موکول شده  (+) در حالیکه در متون اسلامی اگر زن از انجام کارهای خانه قصد تبرع(مجانی بودن) نداشته باشد از همان فردای عروسی می‌تواند اجرتش را طلب کند. ولی متاسفانه مثل رفتار اکثر زوجین در مورد مهریه، این هم به زمان طلاق موکول شده‌است.
 
در حال حاضر حدود 14 میلیون زن خانه‌دار در کشور زندگی می‌کنند. بیمه زنان خانه دار در خوش‌بینانه‌ترین حالت که بدون سنگ اندازی عملی شود می‌گوید زنان خانه‌دار باید ماهیانه دست کم 37 هزار تومان پرداخت کنند. برای بسیاری از خانواده‌ها پذیرفتنی نیست که این مبلغ را به عنوان بیمه خانم خانه پرداخت کنند و در صورت پذیرش هم شاید ترجیح بدهند به زخم‌های اساسی زندگی بزنند. اجرتی را که در اسلام گفته زن حق دارد بابت پخت و پز «بگیرد»  حالا باید با هزار منت و زحمت جور کند و «بدهد». نمی‌دانم چرا اینقدر دل قانون‌گزاران به حال آقایان سوخته. بهتر نبود یک نگاه به قوانین اسلامی می‌کردند و دیگر با این همه ماده و تبصره این وظیفه را از دوش آقایان برنمی‌داشتند؟ هنوز هم دیر نشده. می‌شود قانونی بگذارند که حق بیمه زنان خانه‌دار – جدای از نفقه- از حقوق مرد کسر شود و اصلا جزو شروط ازدواج باشد. در مورد اجرة المثل و مهریه زنان حق دارند که هرزمان خواستند طلب کنند؛ اما خدا نکند خانمی این درخواستش را قانونی کند و بخواهد خرج خودش کند، انگار که درخواست دزدی در روز روشن داده باشد و زمین و زمان هنگ می‌کنند!

نکته دیگر در مورد بیمه زنان خانه‌دار این است که در صورت فوت خانم یا از کارافتادگی‌اش افراد تحت تکلفش مستمری دریافت خواهند کرد. برای زنان سرپرست خانوار و بسیاری از خانواده‌ها کمک بسیار بزرگی است؛ اما اینکه مرد بخواهد از فوت همسرش مستمری‌ بگیر شود خیلی جالب نیست. این وسط چه چیز گیر خانوم مرحومه می‌آید؟ مردان عموما با فوت همسرشان ضربه روحی می‌خورند نه لطمه اقتصادی که بعد این مستمری جای خانم را پر کند. بله فقط یک راه وجود خواهد داشت؛ این مستمری باعث شود که فورا خانم دیگری جای خانم سابق را پر کند!
بالاخره مردان حساس هستند. مراقب باشیم نه کمبود بودجه پیدا کنند نه کمبود محبت!!!

(+)‌ زنان خانه دار همچنان در انتظار بیمه
(+) بیمه زنان خانه دار، پول ندارد
(+) زنان خانه دار را جدی بگیریم.
(+) زنان خانه دار بیشتر از مردان کارگر کار می‌کنند.